Wanneer de baby nog in de baarmoeder zit

Tijdens de les afgelopen maandag vertelde Ton het verhaal over vrouwen die in verwachting zijn. Het zijn gegevens die zijn doorgegeven via Seth, een entiteit, en al jaren in contact met  het medium Jane Roberts. Tientallen boeken zijn over deze gesprekken met Seth geschreven.

Niet alleen de moeder treedt ‘s nachts uit, ook de baby kan uittreden als hij dat wil. Soms gaan beiden naar heel andere gebieden, maar de moeder weet altijd waar haar baby verblijft en hoeft maar te roepen als de baby terug moet komen. Soms gaat zij hem halen en brengt hem terug naar haar lichaam. In de eerste drie maanden gebeurt er heel veel in de baarmoeder voor de geestelijke foetus stoffelijk wordt. Soms ook verliest een moeder haar baby. Dat komt omdat de foetus vanuit zijn vorig leven niet in staat is om nieuwe energie op te bouwen. Er is een enorme ontlading van energie nodig om de doorbraak naar het stoffelijke mogelijk te maken. Af en toe is een foetus niet in staat die energie op te bouwen en gaat dan te rade in de wereld waar hij/zij vandaan komt. Soms komt dan het advies om terug te treden. De foetus sterft. Wij noemen dat natuurlijke abortus. Het is een karmische ervaring voor de baby als hij/zij vroegtijdig in de buik sterft. Helaas is het verdriet er bij de ouders niet minder om. Voor sommigen van u klinkt het heel geloofwaardig als dit verteld wordt en voor anderen zelfs ongeloofwaardig. Ook dat mag. Ieder heeft zijn eigen mening over hoe hij of zij hierover denkt. Hier bestaat geen goed of kwaad. Geloof of ongeloof. Het klinkt allemaal wat ingewikkeld en ik wil hier ook niet te diep op ingaan. Maar wilde het ook niet onvermeld laten van wat wij allemaal leren. Daarvoor is juist dit blog gemaakt.

Baby’s kunnen ook dwars door de baarmoeder en buikwand heen kijken en zien een veel grotere wereld dan wij. Dat ‘zien’ gebeurt door het licht in de cellen. De baby kan dat activeren. In het begin ziet en weet de foetus veel meer dan de ouders. Neemt waar, hoort en ziet veel meer dan wij beseffen. Hij ziet ook dat ouders en dieren veel minder zien dan hij/zij ziet vanuit de baarmoeder. Hij ziet de andere werkelijkheden van zijn wereld waar hij vandaan komt. Hij ziet nog andere entiteiten om zich heen, die wij niet meer zien als we er niet voor open staan. Langzamerhand ervaren de baby’s dat hun wereld kleiner wordt om hen heen, doordat zij zien dat wij die andere werelden niet meer zien. Baby’s zien en leren dat zij door de moeder worden gevoed en hun wereld wordt steeds beperkter. Wanneer de baby uit de baarmoeder komt is hij al geconditioneerd op dat stukje leven waar hij bij gaat horen. Hij weet dat hij in deze wereld zijn droogje en natje krijgt en reageert daar automatisch op.

Dat wij iedere nacht uittreden is bekend. Wij treden uit naar de andere wereld om onze lessen te leren, les te geven of anderen te ontmoeten, zoals overledenen, familie en vrienden. Over het algemeen beseffen we niet eens dat dit gebeurd. Alleen de mensen die bewust uittreden weten dat onze wereld heel klein is vergeleken met de wereld die wij 's nachts kunnen ontdekken. Wij hoeven maar tijdens het bewuste uittreden aan Egypte te denken, of we zijn er al. Zo kun je hele reizen maken. Bewust uittreden is prachtig als het lukt, maar je moet wel weten wat je doet. Zorg dat je beschermd bent.



Vorige week tijdens de bridgeles vertelde een mevrouw dat haar kleinkind regelmatig schokkend wakker werd en dan zo erg huilde. Even twijfelde ik of ik het uit moest leggen, maar vroeg toch of ik mocht vertellen wat er eigenlijk gebeurde met de baby. Ik legde haar uit dat de baby op dat moment een uittreding had gehad naar de andere wereld waar zij vandaan kwam. Op het moment dat de baby terug kwam in haar lichaampje ging dat met schokken gepaard.

Dat zij zo huilde kwam door het feit dat het heimwee had naar waar zij vandaan kwam. Baby’s hebben een hele grote verbondenheid met de astrale wereld en missen dat heel erg. Pas als de fontanel zich sluit, verbreekt de verbinding langzaamaan. Bij paranormale kinderen, die in deze tijd steeds meer worden geboren, blijft een stuk van de verbinding open staan. Het ontwikkelt zich als de ouders er geen aandacht aan schenken als een kind bijvoorbeeld zegt te spelen met een onzichtbaar vriendje of vriendinnetje. Echter bij ouders die hier niets mee aan kunnen vangen wordt de verbinding vrij snel gesloten door hun reacties. Bijvoorbeeld door te zeggen dat het kind jokt of gek is, omdat de ouders dat vriendje niet kunnen zien. Toch blijft het sluimeren en op oudere leeftijd wordt het kind er toch weer mee geconfronteerd. Veelal gepaard gaande met onwetendheid wat er werkelijk aan de hand is. Hier ga ik verder niet op daar. Komt vast in de komende maanden nog aan de orde.


Reacties van anderen:

Wat ontzettend mooi geschreven en wat fijn dat je vertelde waarom baby's wel eens dood gaan in de  baarmoeder. Ik heb er zelf een paar verloren en voelde me een mislukte moeder, maar nu weet ik dat het niet aan mij ligt maar (gedeeltelijk) aan het kind. Ik vind het geweldig om je uittredingen te lezen, echt heel mooi, dank je wel. Liefs, R
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
PartijvdDingen PartijvdDingen

In feite is een baby de meest ultieme vorm van lichamelijke uittreding...toch?