Mijn astrale lichaam en een klein wonder

Afgelopen maandag was de laatste cursusavond van de Sethgroep. Nog niet eerder heb ik er over gesproken. Er gebeurde niet veel, dus was er weinig te vertellen. De avond van de Sethgroep bestaat uit drie delen. We kijken eerst een stukje film van ‘ Omraam Mikhaël Aïvanhov.’ Zijn wijze woorden en inzichten maken dat je dieper na gaat denken over het leven. Zo ook weer vandaag. Onderstaande tekst kwam binnen:

Dagtekst van vrijdag 20 juli 2012.

"Om ons te beschermen tegen het kwaad zijn wij zelf niet zo goed toegerust. Het kwaad daarentegen is goed gewapend, het heeft een ongelooflijk arsenaal waar tegenover wij machteloos zijn. Daarom dienen we in deze ongelijke strijd de Heer te vragen onze
bondgenoot te worden. Wat doet een land als het door vijanden wordt aangevallen? Het zoekt bondgenoten. Wanneer ze in moeilijkheden verkeren hebben mensen instinctief die eeuwenoude wijsheid om altijd bondgenoten te zoeken; ze voelen dat ze alleen te kwetsbaar zijn. Dus ook wij dienen te weten dat het kwaad zoveel middelen heeft, dat we het nooit kunnen overwinnen als we geïsoleerd blijven. De oplossing is ons te verbinden met de Heer, met de hemelse entiteiten, met de aartsengelen, met de godheden, om hun de kans te geven het kwaad te bestrijden… Inmiddels zijn wij toeschouwers, we wonen de strijd bij en zien hoe de Hemel, dat wil zeggen, de goddelijke kant in onszelf, ons Hoger Zelf, bezig is de overwinning te behalen." Omraam Mikhaël Aïvanhov.

Als ik deze dagtekst lees en ik zie op mijn website http://www.god-ikvraagu.nl onderstaande brief aan God staan, dan heb ik toch wat moeite met de brief van Mikhaël Aïvanhov. Want hoe kunnen engelen dan dit kwaad bestrijden? Het gebeurt bijna dagelijks.

Lieve god ik vraag u om te helpen ,onze schoonzoon is afgelopen weekend zo in elkaar geslagen door 2 jongens. Hij heeft er een gebroken oogkas aan over gehouden ook werd hij schriftelijk bedreigd met de dood. Ook mijn dochter werd mishandeld en aangerand ik vraag u god help hen dat de daders gestraft zullen worden , ik mag niet oordelen god ,maar dit vind ik niet kunnen. Ik zal tot u bidden om hulp, ik zal u danken voor wat u doet en voor wat u gedaan hebt, maar hopelijk wordt dit snel opgelost en hoeven zij allebei niet meer bang te zijn, help alstublieft god?Afzender een bezorgde schoonmoeder.

Ik geloof heel sterk en ik weet dat deze jongens hun straf zullen krijgen, maar toch………, het is heel moeilijk te accepteren dat geweld steeds meer gaat overheersen. Ik wil geloven in een betere wereld en daarom luister en lees ik steeds weer met aandacht de woorden die Omraam Mikhaël Aïvanhov tot ons spreekt. Als wij met zijn allen durven geloven in een betere wereld, dan komt er een dag dat er wereldvrede is.

Terug naar de cursus. Het tweede uur besteden we aan Saint Germaine. Ook hij spreekt in zijn boeken wijze woorden en doet uitspraken waar ik veel mee kan. Maar ook hier trek ik soms mijn wenkbrauwen op, omdat het mij even te diep of te ver gaat. Is dat niet juist de bedoeling, vraag ik mezelf dan af? Het is in ieder geval een teken dat ik over zijn uitspraken nadenk en moet ik er altijd wat mee kunnen? Nee. Zonder schuldgevoel bedenk ik dan, dat het niet nodig is. Ik leer de dingen waar ik verder mee kan. De rest kijk ik naar, lees het en leg het naast me neer, tot de dag dat ik voor eenzelfde vergelijking kom te staan en juist dat stuk wat ik niet begreep, in een helder ogenblik, als een bliksemschicht binnenkomt en ik de tekst wel begrijp. Pas dan kan ik het ook in de praktijk ervaren.

Het laatste stuk van de avond gaat over Seth. Hij is een hoogstaande entiteit die via Jane Roberts, een medium, en haar man boeken heeft geschreven om alles wat wij nodig hebben in het leven, door te geven. Ik ben net begonnen aan het eerste deel, Seth spreekt. Het is zeker niet vervelend lezen, al moet ik ook hier goed nadenken over sommige dingen. Andere uitspraken zijn weer heel verhelderend.

Tussen St, Germaine en Seth in is er altijd een kleine pauze met wat lekkere hapjes. Als overgang naar het uur van Seth volgt een korte meditatie. De laatste tijd lukte mediteren niet goed, nu des te beter. Op gegeven moment zag ik mijn eigen astrale lichaam. Ik zag mezelf rond de 180-185 lang en superslank. Eerst kon ik het niet geloven. Mijn aardse lichaam heeft kledingmaat 44 en is maar 1.58 mt. groot. Het leek mij onwaarschijnlijk dat ik dit kon zijn. Toch werd het steeds duidelijker aangegeven. Supermooi en omgeven door een ietwat doorzichtig gewaad in een onwaarschijnlijke mooie witte kleur. Nu ben ik in werkelijkheid voor mijn leeftijd niet lelijk, trouwens wat is mooi of lelijk? Maar ik bedoel dat ik voor 70 jaar nog een mooie huid heb met heel weinig rimpels. Op het moment dat ik mezelf zo zag had ik het gevoel dat ik al een stuk op weg was naar de zuiverheid van mijn ziel, die door mijn astrale lichaam uitgestraald werd. Is het toeval dat juist afgelopen weekend mijn beide dochters, onafhankelijk van elkaar, zeiden dat ik zo ontzettend in mijn voordeel was veranderd sinds ik op de cursus zat? Ook een goede vriendin had dezelfde ervaring. Zelf heb ik ook al veranderingen gemerkt. Echter nu bleek dat dit dus veel sterker was dan ik zelf had kunnen bevroeden. Ik ben er blij en gelukkig mee. Mijn lessen hebben ervoor gezorgd dat ik nu iedere dag God bedank dat ik “leef”. Ik voel me gelukkig en blij. Ben dankbaar voor elk beetje wat ik bezit en soms ook nog mag delen met anderen. Wilde ik nog geen jaar geleden eigenlijk nog steeds liever dood zijn, al wist ik dat ik zeker geen zelfmoordpogingen meer zou doen. Nu is mijn hele denken en doen, mijn wereld sterk veranderd de afgelopen 7 maanden. Van toch enigszins negatief denken, naar positiviteit. Ik heb mijn leven zelf in de hand genomen. Beslissingen genomen, maar ook weer op een andere manier teruggedraaid, omdat ze beter waren voor mezelf. Hierover komt één dezer dagen nog een stukje te staan op http://levensverhalenvanjouenmij.blogspot.nl/

Mijn verhalen zijn even voor een maand uit de lucht gebleven door al deze veranderingen. Ook dat is goed. Daarnaast heb ik meegedaan aan een paar commercials, onder andere de nieuwe van Albert Hein, waarin ik soms wel en soms niet te zien ben. Niet zo belangrijk. De opnamedag was leuk en daar ging het om. Soms is een andere wereld heel leuk om af en toe in te verkeren. Een wereld van glitter en schijn, maar leuk om mee te beleven. Ook in komende weken zullen de verhalen summier verschijnen. Mijn fototentoonstelling, die in oktober over de fietstocht van Santiago plaats vindt, heeft even voorrang. 4000 Foto’s moeten er worden uitgezocht. In passe-partouts gezet en ingelijst worden. Een fotoboek wordt samengesteld met wat teksten en korte belevenissen ertussen. Veel, maar ook dankbaar werk.

Mijn verandering is al in werking gegaan tijdens de fietstocht naar Santiago en blijft zich voortzetten. Daar ben ik dankbaar voor.

Nog een klein wonder.

Zaterdag 7 juli was ik met een kleine groep mensen fotograferen in Rotterdam en op de landtong van Rozenburg. Op dit stukje grond vind men 130 vogelsoorten en heb je een schitterend vergezicht over de nieuwe Waterweg. Er lopen Schotse Hooglanders en Koningspaarden vrij rond. Ook aan fauna ontbreekt het niet. Zo had ik een foto gemaakt van gele bloemen. Bij nader inzien vond ik hem minder mooi, wilde hem weggooien, maar mijn gevoel zei dat ik een stukje uit moest snijden. Nadat ik de foto had uitgesneden zag ik langs de steel een foto van een man. Mijn gevoel gaf aan dat het een zeeman is geweest, met het lapje voor zijn linkeroog. Zelfs kun je bij het uitvergroten zijn schouder zien. Is het een waterdruppel bij zijn oor, hoewel het een stralende dag was, of is het een oorring, waar de zon net op schijnt. Zeker is, dat dit een cadeau is, wat ik heb gekregen. Een verdwaalde ziel die liever hier bleef, dan naar het licht te gaan, of een entiteit die net als wij wilde genieten van het uitzicht over de Waterweg. U mag het zeggen.

Klik op foto dan is het gezicht links van de steel van de bloem beter te zien.