Het Wonder van de geboorte
Jaren geleden schreef ik het gedicht ‘de geboorte’, nog altijd het grootste wonder in het leven van ons mensen. Maar is het grootste wonder niet al begonnen bij de geboorte van Jezus. Ook Maria hield haar kind in haar armen, had haar dromen over hem. Wist zij toen al dat zijn leven zo kort zou zijn? Wist zij zijn bestemming, dat hij grote wonderen zou verrichten? Dat hij moest lijden voor ons mensen, terwijl wij heel weinig geleerd hebben van het verleden en onze hoofden nog steeds de wind in gooien? Nee, Maria was een moeder en Jozef een vader. Blij en dankbaar met de geboorte van hun kind in die armoedige stal. Ook zij hadden dromen over hun kind, zoals wij die over de onze hebben. Niemand gunt zijn kind ellende, armoede en verdriet.
In Nederland wordt geen enkel kind in een stal geboren. Elders in de wereld zijn nog vele stallen te vinden, waar mensen moeten leven. Toch slaat ook in ons kikkerlandje bij velen de armoede toe. Een deel van de schulden en armoede, opgebouwd door verlangen naar alle luxe die anderen ook hebben, maken het leven voor hen ondraaglijk. Daarnaast moeten onze (klein)kinderen mee doen, anders tellen ze niet meer mee. Als ouders kun je niet anders dan toegeven, tegen beter weten in, willen ze niet gepest en buitengesloten worden. Dagelijks wordt de luxe aangeprezen op tv en radio. Je wilt meedoen en soms is het verlanger groter dan het verstand. Kun je het iemand kwalijk nemen dat hij schulden heeft opgebouwd, waar banken maar gaven en gaven? Neen. Veroordeel niet als je toevallig niet in dezelfde situatie zit en het wel goed hebt. Anderen zijn buiten hun schuld in ellende gekomen, door te hoge hypotheken en rentes. Voedselbanken, ze moesten toch niet nodig zijn in ons land. Mensen levend langs de straat, soms verslaafd aan drugs en alcohol. Toch hadden ook zij als kind hun dromen, net als al die vaders en moeders. Ik weet niet waarom zij ze niet hebben vervult, want ieder mens heeft in zichzelf een oneindige schat aan wonderen. Je hoeft ze alleen maar te zien en te pakken. Dat is niet eenvoudig, maar als we willen kunnen we onze eigen wonderen creëren. Ik zeg niet dat het makkelijk is, soms zelfs heel zwaar en moet je eerst de hel gezien hebben voor je de hemel kunt vinden maar ieder mens krijgt steeds weer nieuwe kansen in het leven. Ik heb het aan de lijve ondervonden in vele opzichten.
De wereld in het algemeen is steeds onverdraagzamer geworden. Oorlogen, moord en doodslag, we lezen het dagelijks en zijn er immuun voor geworden. Het dringt niet meer door. Het nieuwe jaar begint voor velen niet echt rooskleurig. Ontslagen vallen dagelijks, het meest vlak voor de feestdagen. Toch wil ik één ding vragen. Kijk naar binnen. Vraag hulp aan God, het Universum, of waar u maar in geloofd. Al is het in een totempaal. Ieder mens, gelovig of niet, weet dat er iets is dat hoger is dan wij allemaal. Kijk in jezelf in stille uurtjes wat je voor andere, nieuwe mogelijkheden hebt. Kijk of je een nieuwe geboorte kunt creëren. Kijk naar de dromen die je eens had. Soms sluit hier een deur om daar een nieuw venster te openen. Het kind werd geboren in de kerstnacht om ons een nieuw leven te schenken. Misschien is hij toch niet voor niets gekomen. En heel misschien kunnen wij bij deze nieuwe geboorte, met nieuwe kansen ook weer die ene helpen die zijn weg nog niet heeft gevonden. Kunnen we macht en geld omzetten naar liefde geven en delen. Is het de droom geweest van Jezus en nu ook mijn droom of komt ooit de dag dat we kunnen zeggen; ‘we hebben geleerd uit het verleden. De toekomst is aan ons en zal bestaan uit liefde en delen. Wij allen kunnen, hand in hand, samen een betere wereld maken dan er tot nu toe was, als we bij onszelf beginnen.’
De geboorte van Jezus was ons kerstgeschenk
GEBOORTE
Als een roos ontloken
in het eerste ochtendlicht
ligt het pas geboren kind
passend in de palmen
van haar handen
Een gezichtje
vol onschuld en liefde
Naarstig gluurt het
even de wereld in
om zijn oogjes
direct weer te sluiten
Het wilde naar buiten
onze wereld bekijken
zijn moeder aanschouwen
Het laat zich omarmen
verwarmen
met een onschuldige traan
nog op zijn gezichtje
van het zware werk
door hem verricht
Beschermd door de liefdevolle
handen van zijn moeder
overdekt door haar tranen
beschenen door de
eerste zonnestralen
Alsof God wil laten weten
dat dit onschuldige mensje
passend in de
palmen van haar handen
zijn leven in zuiverheid
en liefde geschonken krijgt
Mag ik u een heel liefdevol, fijn en gelukkig Kerstfeest wensen en voor 2013 een jaar vol liefde gezondheid en geluk
© Fotografie en teksten: Maus Sturmer
Lieve Maus.....prachtig je kerstkaart. Wat was dat een leuke verrassing. Jij bent een mooi mens,een stralende vrouw met innerlijke wijsheid dat “proef” je zo!!! En zo lief dat knipoogje dat ik gisteren van je kreeg vanaf de overkant van de tafel...deed me goed , ik had het nodig.
BeantwoordenVerwijderenJe dochter maakte indruk op me, toen ze zei “mag ik je wat geven, moed en overgave”.... Whauwww, ook al zo’n spontaan geschenk , bedank haar nog maar. Jouw tekst in de kaart is een mooie aanvulling op mijn vraag aan Boukje, “ Waarom krijgen wij het armoedeprobleem maar niet opgelost ”. Het klopt wat je schrijft de wereld is steeds meer en meer onverdraagzamer aan het worden...jammer. Of het nu voedsel- of de sociale armoede betreft, we zien het nu steeds vaker om ons heen, “moeite” met overleven en toch, te veel om dood te gaan, effe plat uitgedrukt! Wat een prachtig gedicht heb je gemaakt...echt iets om over na te denken de “passend in haar handen” en “wilde naar buiten ” teksten. Nieuw kwetsbaar mensenleven, de nieuwetijds kinderen, we moeten ze koesteren....niets binnen de gehele kosmos kan alleen voor zichzelf leven. Waar B. over sprak “het Gouden Koord”, en onze terugkeer “ om het onvoltooide werk weer op te nemen”....tja, we ontkomen er niet aan.
Lees dit eens, ook zo’n mooie “ware” tekst...’t voortdurend zijn:
Maus, ik wens jou en je dochter ( ben haar naam vergeten) sfeervolle feestdagen en een warm liefdevol 2013. Hartegroet, P. B (naam bekend)
Richt je op optimale rust. Blijf er met vrede in je hart.
Alles komt tot wasdom. Tegelijkertijd zie ik de neergang.
Alles straalt om vervolgens terug te keren naar de oorsprong.
Terugkeren naar je oorsprong is vrede vinden
en het is terugkeren naar je bestemming.
Het is voortdurend zijn en het voortdurende kennen.
.......... inzicht, helderheid...........
Een tekst uit de Tao.