Nieuwe kansen als je van trein durft te wisselen op je levensreis

Opnieuw ben ik verbaast hoe beide dagteksten vandaag weer op elkaar aansluiten, maar ook op mijn gevoelsbeleving van vannacht. Vanaf afgelopen woensdag had ik toch een dipje, al begreep ik eerst niet waar die vandaan kwam. Wanneer ik goed nadenk is dat dinsdagavond al begonnen na de Biodansa-avond. Blijkbaar heeft dat toch weer wat losgemaakt in mezelf en moest ik nog iets oplossen. Afgelopen dagen heb ik me suf gepiekerd wat het kon zijn. Vandaar dat het gedrag van de man op de dansvloer afgelopen vrijdag mij dubbel zo hard raakte. Normaal zou ik er niet op in gegaan zijn, nu wel. Iets waar ik achteraf wel en geen spijt van heb. Zie het verhaal 'De danszaal,' op:http://levensverhalenvanjouenmij.blogspot.nl/. Ken je dat dubbele gevoel, gelukkig en niet gelukkig zijn. Heel halfslachtig. Ik vind het althans behoorlijk twijfelachtig, vooral als je met een persoon in discussie gaat. Je weet van tevoren dat het geen zin heeft en toch doe je het tegen je gevoel in. Maar goed, dingen gebeuren in spontaniteit en uit boosheid. Veranderen kun je toch nooit meer iets wat gebeurt is, dus heb je weer geleerd. Althans dat mag ik hopen van mezelf.  

Het vervelende gevoel van binnen bleef aanhouden, zonder dat ik de kern kon raken waar het vandaan kwam. Tot vannacht. Ineens herinnerde ik mij, 'mijn Hogere Zelf.' Dat deel van ons, welk is achtergebleven aan de  "Andere Zijde.'' Onze ziel is eigenlijk veel te groot voor ons lichaam, daarom blijft een deel van onze ziel achter. Dat deel weet alles, waar wij hier op aarde nog lang niet achter zijn. Je kunt echter wel gebruik maken van dat deel van onze ziel door contact te leggen. Nu is dat makkelijker gezegd dan gedaan. Hoe doe je zoiets. In veel boeken wordt het wel makkelijk gezegd dat je dat contact moet leggen, maar niet één boek beschrijft hoe. Opeens dacht ik aan ons zilveren koord welke ons verbindt met de 'Andere Zijde.' Als ik nu eens visualiseerde dat ik langs dat zilveren koord omhoog ging, zou dat helpen? Nauwelijks was ik aan mijn tocht langs het koord begonnen of de ontmoeting met mijn 'Hogere Zelf' was er al. Het was een bijzondere ervaring. Ik zag ineens waarom ik vanaf afgelopen woensdag mezelf niet meer was geweest. Ik was mijn innerlijke licht even kwijt geraakt. Had mezelf bepaalde illusies gemaakt die niet wezenlijk waren. Het liet me zien waarom de man op de dansvloer zijn oordeel al klaar had voor hij de waarheid wist. Hij hoorde niet thuis in mijn leven, was er alleen om me te laten zien hoe snel mensen oordelen over elkaar, zonder het aan de persoon zelf te vragen. Is het daarom dat ik zo'n hekel heb aan mensen die altijd hun oordeel over de ander klaar hebben.  

Op de dansvloer ontmoet ik één keer per week een vrouw waar ik heel veel respect voor heb. Het is een schat met een groot hart. Heeft de zorg op zich genomen voor haar kleinkind en is dankbaar dat zij eens per week kan gaan dansen. Haar dochter past dan op haar nichtje. Deze mooie, spontane vrouw wordt steeds opnieuw door anderen slecht beoordeeld. Uit jaloezie misschien? Toch heeft zij niets anders gedaan dan een paar keer een relatie aangaan, welke mislukte. Ben je daarom een hoer of een slet? Toch is dat de manier waarop een aantal mensen over haar spreekt. Ik kan er boos om worden. Heb groot respect voor haar, zoals zij haar leven steeds weer oppakt, na een mislukking. Niemand kijkt naar de werkelijkheid dat wij, voor een relatie die wij aan willen gaan, geen garantie krijgen en maar af moeten wachten of het klikt of niet. Of die ander in de praktijk wel zo is als hij of zij zich voordoet. Maar zeker niemand heeft het recht over haar te oordelen, zonder de waarheid te weten. Ik heb in ieder geval een diep respect voor haar en ik zou willen dat anderen haar zagen zoals ik haar zie. 'Een prachtvrouw, sexy, lief en charmant met een prachtige uitstraling.' En dansen kan ze als de beste. Is het jaloezie bij diegenen die kwaad spreken? 

Tijdens mijn contact met mijn Hogere Zelf kreeg ik ook een cadeautje. De ster van het Licht drong opnieuw maar nu heel bewust mijn ziel en lichaam binnen. Ik zag hoe elk zonne-straaltje een andere bestemming kreeg naar de mensen om me heen. Het leerde me hoe ik mocht helpen waar nodig was met kleine oplossingen. Hoe ik een lach op een gezicht kon toveren. Maar ook hoe ik beter de antwoorden op vragen kon ontvangen. Eigenlijk had ik alles tegelijk op willen schrijven, maar mijn lichaam en geest wilden verbonden blijven met mijn Hogere Zelf en had geen behoefte om die verbinding te verbreken, door op te schrijven wat ik allemaal door kreeg. Ik zag hoe mensen van binnen blij werden door mijn lach en het zonnestraaltje vanuit mijn ziel. En dat, terwijl ik daar zelf maar een heel klein beetje idee van had. Alles wat afgelopen week was misgegaan viel op zijn plaats en kon ik een plekje geven. De zon schijnt vanuit mijn ziel ook naar mezelf. Groter cadeautje kon ik niet krijgen. Het voelt weer warm en vooral heel rustig van binnen. Terwijl ik zit te schrijven breekt buiten een kleine zonnestraal heel eventjes door het wolkendek naar binnen. Alsof het mijn verhaal wil bevestigen. Zoals de Omraam schrijft; Ik ben van trein gewisseld naar een nieuwe bestemming, met nieuwe kansen. Maus 

Dagtekst van zondag 8 september 2013

"Wanneer je de trein neemt om naar een verafgelegen stad te reizen is het niet altijd mogelijk om een rechtstreekse verbinding te hebben; op een gegeven moment moet je uitstappen en een andere trein nemen, en je moet dus opletten dat je het station niet mist. In deze grote reis van het leven die je hebt aangevat heb je ook een bestemming die je moet bereiken. Maar hier gaat het over een innerlijke bestemming en de naam die je eraan geeft heeft geen belang. Het is als een licht dat in de verte schijnt, en om er dichter bij te komen moet je telkens voelen op welk moment je de trein moet verlaten om een andere te nemen. Geen enkel personeelslid, van geen enkel station, zal je deze inlichting geven. Op verschillende momenten van je leven geeft de Voorzienigheid je gelegenheden om een hogere graad van bewustzijn te bereiken. Het is aan jou om dit te voelen en je in te spannen om van trein te wisselen, zodat je dichter bij je bestemming kunt komen, want deze kansen zullen zich beslist niet opnieuw voordoen of slechts heel lang daarna. Dus wat een tijdverspilling!"      Omraam Mikhaël Aïvanhov 

Overgenomen van de Dagelijkse gedachte  (www.dagelijksegedachte.net.)

De beslissing om tevreden te zijn, kan je wereld in één seconde veranderen.
Olaf Hoenson