Drie dagteksten achter elkaar.

Sorry mensen, ben een beetje uitgeblust na alles de afgelopen zeven weken en heb tijd nodig om gewoon even niets te willen of te doen. Waarom en hoe begrijp ik zelf niet, maar het vermoeden bestaat dat het gewoon een overgangsfase is naar een nieuw begin. In dit geval letterlijk omdat het nieuwe jaar er aan komt. Gisteravond liet ik zelfs mijn camera op straat vallen. Of hij kapot is heb ik zelfs nog even niet naar gekeken. Ook de slapeloze nachten zullen er onderdeel van zijn, dus is er meer een stuk gelatenheid, die niet negatief of positief voelt. Er is gewoon even niets en voor mijn gevoel is ook dat goed. Misschien herkent u dit ook? Lieve groet en fijne dag.

Dagtekst van zaterdag 27 december 2014 "Nu je de weg naar het licht bent opgegaan, moet je onvermoeibaar je tocht voortzetten, zonder je af te vragen wanneer je het doel zult bereiken. De hindernissen zullen een voor een wijken voor degene die onderweg niet stopt, want hij heeft de machtige wetten van het leven in beweging gezet. Het spirituele leven is als de beklimming van een hoge berg. Op deze lastige, steile paden is het onvermijdelijk dat je ogenblikken van zwakte, van ontmoediging doormaakt en het kan ook gebeuren dat je valt, maar dit is geen reden om te stoppen. Soms kan je misschien zelfs het gevoel hebben te sterven… maar je zult weer opstaan! Als je de moed volledig dreigt te verliezen, klamp je dan vast aan dat mysterieuze licht dat nog in je schijnt, het zal tegen je zeggen dat ‘de dood’, waar je doorheen gaat, gevolgd zal worden door een wederopstanding en dat niemand beter dan jijzelf je daaruit kan redden, want alle machten van het leven bevinden zich in jou. En je zult je klim naar de top voortzetten." Omraam Mikhaël Aïvanhov

Dagtekst van vrijdag 26 december 2014 "Hoe komt het dat je na een ogenblik van grote spirituele intensiteit zo’n gevoel van volheid ervaart? Uiterlijk is er nochtans niets gebeurd, is er niets veranderd, maar je voelt je voldaan alsof je werd gevoed, gelaafd… Onwetenden zullen natuurlijk zeggen dat dit een illusie is. Maar als ze lijden, als ze ongelukkig zijn zonder aanwijsbare oorzaak, zijn deze momenten van angst, van depressie dan ook een illusie? Welnee, dit is voor hen een realiteit, het lijden is een realiteit, maar de spirituele vreugde is een illusie. Wat een redenering! Probeer je dus voortaan te verheffen tot aan de gebieden van de ziel en de geest; eet, drink en je zult beseffen wat de volheid is. Vanaf dat moment zal het niet meer zijn zoals op het fysieke vlak, waar je iedere dag verplicht bent te eten om niet uitgehongerd en krachteloos te worden. Het voedsel dat je in de sublieme gebieden tot je neemt, verzadigt je gedurende dagen en dagen. De goddelijke wereld bestaat uit zulke rijke elementen dat, ook al lukt het je er slechts eenmaal van te proeven, de gewaarwording van vervulling die ze je geven, je niet meer zal verlaten. Niets zal deze gewaarwording van eeuwigheid van je kunnen afnemen. Voordat je zover bent, zul je natuurlijk nog lang moeten oefenen en iedere dag je voedsel moeten zoeken zoals je dat voor de fysieke maag doet. Maar als je probeert deel te nemen aan de festijnen van de ziel en de geest, zal op een dag niets dit gevoel van volheid meer van je kunnen afnemen." Omraam Mikhaël Aïvanhov

Dagtekst van donderdag 25 december 2014.
"Elk jaar vieren de christenen op 25 december om middernacht de geboorte van Jezus. Het is Kerstmis. Er bestaat geen enkel bewijs dat Jezus op 25 december geboren zou zijn, of in de winter, en men is zelfs niet helemaal zeker van het jaar… Maar net zoals bij Pasen, geeft de plaats van Kerstmis op de kalender aan dat dit feest symbolisch moet worden geïnterpreteerd. De winter is het seizoen waar, in de zaden in de grond, een langdurige arbeid van ontkiemen plaatsvindt, die uiteindelijk zal uitmonden in het ontluiken van een veelvoud aan nieuw leven. Hetzelfde werk vindt plaats in de psyche van ieder mens: in die duistere aarde van zijn lagere natuur moet het zaad van het hoger Zelf, de Christus,beginnen te ontkiemen. Juist deze gebeurtenis wordt door de christenen gevierd met Kerstmis: om middernacht, op het moment van de grootste duisternis heeft een geboorte plaats. Daarom is Kerstmis, ondanks de kou en de duisternis, ook het feest van het licht. Sommigen zullen zeggen dat ze geen christenen zijn en dat ze met de geboorte van Christus niets te maken hebben. Welnu, als ze dat liever hebben, kunnen ze het anders benoemen: wat voor godsdienst ze ook mogen hebben en zelfs als ze die niet hebben, zijn alle mensen naar het evenbeeld van God geschapen en dit beeld ligt in hen als een kiem waar zij naar dienen te zoeken om deze te doen ontluiken." Omraam Mikhaël Aïvanhov

Woorden van Inspiratie - Dag 269

" Technieken genezen niet,

liefde geneest."

Sandra Ingerman

Duizenden kaarsen kunnen met één kaars
worden aangestoken.
De kaars zal er niet korter door gaan branden.
Ook geluk wordt niet minder als je het met anderen deelt.

Boeddha (Ingestuurd door: Elrie Jobse, Barendrecht NL)

Dagtekst van donderdag 25 december 2014.
"Elk jaar vieren de christenen op 25 december om middernacht de geboorte van Jezus. Het is Kerstmis. Er bestaat geen enkel bewijs dat Jezus op 25 december geboren zou zijn, of in de winter, en men is zelfs niet helemaal zeker van het jaar… Maar net zoals bij Pasen, geeft de plaats van Kerstmis op de kalender aan dat dit feest symbolisch moet worden geïnterpreteerd. De winter is het seizoen waar, in de zaden in de grond, een langdurige arbeid van ontkiemen plaatsvindt, die uiteindelijk zal uitmonden in het ontluiken van een veelvoud aan nieuw leven. Hetzelfde werk vindt plaats in de psyche van ieder mens: in die duistere aarde van zijn lagere natuur moet het zaad van het hoger Zelf, de Christus, beginnen te ontkiemen. Juist deze gebeurtenis wordt door de christenen gevierd met Kerstmis: om middernacht, op het moment van de grootste duisternis heeft een geboorte plaats. Daarom is Kerstmis, ondanks de kou en de duisternis, ook het feest van het licht. Sommigen zullen zeggen dat ze geen christenen zijn en dat ze met de geboorte van Christus niets te maken hebben. Welnu, als ze dat liever hebben, kunnen ze het anders benoemen: wat voor godsdienst ze ook mogen hebben en zelfs als ze die niet hebben, zijn alle mensen naar het evenbeeld van God geschapen en dit beeld ligt in hen als een kiem waar zij naar dienen te zoeken om deze te doen ontluiken." Omraam Mikhaël Aïvanhov