Het is geweldig zoals iedere morgen de dagtekst weer een stukje duidelijkheid geeft over hoe het allemaal moet. Tegelijkertijd besluipt me ook heel vaak de twijfel van; ‘het is allemaal zo makkelijk op papier, maar waarom lukt mij dit dan maar een zeldzaam moment, zoals midden in de nacht een tijd geleden met die kraai. Vorige week ben ik mee geweest met Diane, mijn dochter. Zij moest naar een cliënt om via een kat er achter te komen door wie en waarom ergens was ingebroken. Nu mag ik niet op details ingaan, maar een paar dingen van de kat vertellen is natuurlijk leuk. Op gegeven moment kreeg zij de volgende woorden door. ‘Was ik maar een hond geweest dan had ik hem aan kunnen vallen.’Zelf kreeg ik door dat zij na dit gebeuren doodsbang was en zich steeds in een hoek verstopte als. Echter was ik nu heel bewust in de kat gekropen? Bewust zeker niet, ik ving het op, meer niet. Wat wel al vaker lukt, is als ik met de camera in het bos loop. Er zitten prachtige vogels en vaak stuur ik de gedachte in beeldvorm; kom nu eens lang genoeg op een tak zitten, zodat ik je kan fotograferen’. Heel soms lukt het en kan ik een mooie foto maken. Soms ben ik ook te ongeduldig sluit de camera en prompt komt de vogel vlak voor me zitten op de tak waar ik haar had gewenst. Helaas, daar gaat het plaatje, want tegen de tijd dat ik de camera heb afgesteld is de vogel gevlogen. Wat zou het niet mooi zijn om in een dier te kruipen. Maar of mijn geest ooit zo hoog kan stijgen? Ik kan het hoogstens proberen en elk moment dat het lukt, zal ik zeker laten weten. Fijne dag, Maus
Dagtekst van vrijdag 18 januari 2013. "De natuurvorser die een dier bestudeert, onderzoekt gedetailleerd zijn anatomie, zijn fysiologie, en verdiept zich in al de bijzonderheden van zijn leefwijze en gedrag. Daarna denkt hij dat hij het goed kent. Welnee, om dieren echt te kennen, moet je in hen doordringen. Je zegt: ‘Maar dat is absurd en bovendien onmogelijk!’ Nee, het is noch absurd, noch onmogelijk. Ik zeg niet dat je het moet doen, alleen maar dat je een schepsel niet echt kent, tenzij je, tenminste voor een moment, erin zou kruipen en erin leven. Om nog hogere niveaus van evolutie te bereiken, doorstaan menselijke of zelfs engelachtige zielen speciale testen, die hen verplichten om tijdelijk in het lichaam van een dier te leven. Waarom beschouwen bepaalde volkeren dieren nog als zo heilig, dat ze hen aanbidden? Omdat ze weten dat dieren kunnen worden bewoond door hogere geesten dan die van de mens." Omraam Mikhaël Aïvanhov