Geloof in jezelf en in de kracht van het denken

Wanneer ik vroeg in de morgen de tekst van de Omraam lees, weet ik dat hij zoals gewoonlijk gelijk heeft, al komen er ook vele twijfels in me op. Oké, ik ben medium en helderziende maar er is zoveel meer wat ik nog niet weet en niet zie. Vergelijk ik mezelf met mijn dochter, die tot diep in de ziel van de mens kan kijken en daardoor op een genezende manier met mensen werkt, dan bedenk ik ‘wat ben je goed meisje. Jouw niveau is heel hoog, daar ben ik nog maar een beginneling bij.’ Natuurlijk werk ik niet genezend, dat is mijn stuk niet. Bovendien werk ik ook niet zoveel meer. Zwerf liever door de natuur om te fotograferen en als mijn geest er zin in heeft schrijf ik verhaaltjes erbij. Het liefste zou ik in de rugzak van reizigers stappen, meereizen en daar waar zij uitkomen op eigen avontuur gaan. Er is nog zoveel te ontdekken in de wereld wat mooie foto’s en verhalen op kan leveren.

Toch zou ik zo graag nog dat stukje extra willen leren zien, waar de Omraam over schrijft. Je moet er de rust voor vinden en in deze periode bevind ik mij nu. Rust zoeken en mezelf vinden. In dat jezelf vinden vind je ook de contacten met de andere wereld, dat weet ik uit ervaring. Denk niet dat ik veel weet, ook al mag ik nog zoveel zien. Het is maar het topje van de ijsberg. In dat mooie Land, zo dichtbij en toch zo ver van ons af heerst liefde. Zelfs in het donkere gedeelte wordt door de engelen en helpers liefde uitgedeeld. Dat velen die liefde niet kunnen of willen ontvangen om vanuit het donker mee te gaan naar het licht is een keuze die zij aan de andere Zijde zelf maken.

Hier op aarde zijn we bezig met bezit en overleven. Overleven is het voor velen in de oorlogsgebieden, die net als wij haard en huis hadden en dat hals over kop moesten verlaten om te blijven leven. Zij hebben het intens slecht, iets waar ook zij niet om hebben gevraagd. Zij hebben geen bezit meer om zich mee bezig te houden. Zij vluchten of zijn al gevlucht, worden in kampen opgesloten en zijn blij met water en voedsel. De ellende voor al die duizenden in de wereld is ontstaan vanuit één reden; ‘geld, macht en bezit van de enkeling’. Het hoort bij elkaar. Velen met geld willen steeds meer en meer, zonder te beseffen dat delen het mooiste is op aarde. Eigenlijk heeft ieder mens het recht om het goed te hebben. Ook in Europa en ons eigen landje speelt geld en macht een grote rol. Je kunt er goed en kwaad mee doen. In ons kleine kikkerlandje zouden geen voedselbanken mogen zijn. Want al ontkent dit kabinet dat er armen zijn in ons land, ze zijn er meer dan goed is voor ons. Macht en geld. Je kunt er goed en kwaad mee doen. Ik ken niet veel mensen met geld, in die kringen bevind ik mij niet. Toch leerde ik afgelopen week iemand kennen die met zijn geld goed doet. Hij deelt zijn geld met anderen door scholen te bouwen in een Afrikaans land. Misschien heeft hij nog wel meer goede dingen gedaan, dat weet ik niet. Je leest er wel vaker over in kranten. Het is iets om respect voor te hebben. Deze twee mensen leerden delen in hun leven. Zo zou de wereld moeten zijn. Om je heen kijken waar hulp nodig is. Het hoeven geen grote dingen te zijn. Zelf heb ik als vrijwilligster in 1998 drie maanden in het Nederlandse dorp op Sri Lanka mogen helpen. Ouderen boven de 65 jaar worden van de straat geraapt en in huisjes ondergebracht. Dit alles is opgezet door een Nederlander uit Urk afkomstig. De mensen die mee willen van de straat en nu in dat dorp leven hebben hun eigen onderkomen, krijgen eten, drinken en zakgeld. Er is een ziekenhuis, een winkeltje en een gebouw met vier gebedshoeken. Elke zondag komt de priester voor de kerkdienst. Alle geloven leven hier vredig samen. Ik ben nog dagelijks dankbaar voor die ervaring. Het leert je dat bezit fijn is, maar dat je ook heel goed zonder kunt. Toen ik terugkwam heb ik huis en haard opgeheven om verder te trekken en te ontdekken. Echter diverse omstandigheden maakten dat ik toch weer opnieuw moest beginnen.

Hoe vaak zie ik niet dat zwervers die om geld vragen voorbij worden gelopen met het oordeel, ‘het gaat toch maar op aan drugs of drank’. Misschien ben ik fout dat ik denk, ik geef wat ik kan missen. Soms is het zelfs mijn laatste euro, omdat ik weet dat het toch weer terug komt op een of andere manier. De zwervers spenderen het aan hun laatste levensbehoefte en dat is waar het om gaat. Die kan voor ons een boterham zijn maar voor die zwerver misschien wel alcohol of drugs. Of voor onderdak voor de nacht. Het is niet aan mij te oordelen. Hij heeft het nodig. Heeft waarschijnlijk geen inkomen en ik kan altijd nog bij mijn kinderen eten als het even moeilijk zou zijn.

Wanneer ik onderstaande tekst nog eens doorlees, omdat ik denk afgedwaald te zijn met mijn verhaal zie ik dat het toch wel meevalt. Het klopt, vaak sluiten we de ogen voor de werkelijkheid om ons heen. Wat is die werkelijkheid dan, zul je vragen?  Heel simpel. Begin met zorg voor jezelf en om je heen. Zorg voor jezelf door tijd en rust te nemen om in jezelf te kijken. Wat heb je nog niet opgelost of vergeven, waardoor je rust in jezelf vind? Waar kunnen we onszelf mee helpen om een beter leven te krijgen? Misschien door te gaan geloven dat we meer waard zijn dan een dubbeltje, zoals ons is geleerd. Je kent die uitdrukking toch: ‘wie voor een dubbeltje geboren is wordt nooit een kwartje?’ Wat een onzin leerden we toch als kind. Ieder mens heeft recht op dat kwartje of die euro. Alleen hoe maken we dat waar, dat is de kern. En vooral hoe zie je het. Zie je het alleen in geld of kun je het ook zien in geestelijke rijkdom? Voor mij is geestelijke rijkdom en echte diepe liefde waardevoller dan geld. Met geld kan ik wensen vervullen, maar op een dag ben je uitgewenst en wat dan?

Liefde en geestelijke rijkdom is oneindig en zorgt er voor dat je voldoende hebt om te eten en te drinken. Oké dan maar niet de lenzen die ik op mijn camera wil hebben of de reizen maken die ik zou willen. Als ik moet kiezen is de keuze niet moeilijk. Liefde en geestelijke groei vind ik duizendmaal waardevoller, daar kan ik mee verder. Wanneer God mij zou vragen wat ik het liefste zou willen wist ik het wel. Echte diepe liefde ontvangen van iemand die naast je wil staan, zijn liefde met jou wil delen. Samen ’s morgens de eerste kus delen bij het wakker worden. Elkaar vasthouden en knuffelen. Samen ontbijten, de dag doorbrengen in overleg en leven met respect voor elkaar en voor wie je bent. Mijn tweede wens: ik wil zo heel graag meer weten over die ‘andere’, zo liefdevolle wereld. Dat weten zou ik weer willen delen in mijn verhalen. Of men mij geloofd is een tweede, dat doet er niet toe. Ik ben op een leeftijd dat het niet uitmaakt of mensen denken dat ik wijs of niet wijs ben. Misschien denken ze dat sowieso wel, omdat ik er een andere levensstijl op na hou. Mijn dochters noemen me vaker gekscherend een bosheks, omdat ik zo graag door de natuur zwerf. Eigenlijk vind ik dat een compliment.

Maar terug naar God en zijn vraag. Wat zou je nog meer willen? Meer weten, meer ‘zien, voelen en horen.’ Meer weten over hoe ‘Het’ werkt in de andere wereld. Het is mogelijk door uittredingen, maar dat is me nog nauwelijks gelukt en misschien mijn weg niet. Er zijn al veel boeken over dit alles geschreven. Toch zou ik diep in mijn hart met mijn verhalen mensen willen bereiken die nog zoekende zijn. Inspiratie brengen. Met mijn levensverhalen, ondervindingen en stukje levenswijsheid bereik ik nu al veel lezers van mijn blogs. Dat kan nog meer worden als ik verder kan ‘zien’. Misschien vind God op een dag dat ik toch nog meer ervaringen op mag doen. Natuurlijk, als ik mocht kiezen zou ik alle wensen vervult willen zien. Liefde in de eerste plaats, reizen, cameralenzen en het “Zien”, dat groter is dan wat ik nu mag zien. Wie weet wat er nog vervult gaat worden in mijn leven. Ik heb geen idee wat Hij voor mij in petto heeft maar ben dankbaar voor alles wat Hij op mijn bordje legt en heeft gelegd, omdat ik er alles uit heb geleerd wat ik nu weet en kan.

Vanaf vandaag ga ik dus opnieuw beginnen. Mezelf in harmonie, zuiverheid en licht brengen, voor zover ik dat kan. Maar wat je niet probeert ontdek je ook niet. Helaas ben ik te laat wakker geworden om de zonsopgang mee te maken, zoals de Omraam adviseert in onderstaand verhaaltje. Bovendien heb ik een hekel aan kou en ga echt niet op de heuvel zitten bij een paar graden onder nul. Gelukkig kan ik goed visualiseren en stel ik me de zonsopgang visueel voor om mezelf in harmonie te brengen. Ik zeg niet dat het gelijk gaat lukken, maar op een dag bereik ik wat ik wil. Veel wensen in mijn leven zijn al bereikt. Sommigen hadden 25 jaar tijd nodig, zoals de fietstocht naar Santiago, andere wensen staan nog in mijn boekje geschreven en worden vervult als de tijd er rijp voor is. Een andere wens van 15 jaar oud is nog steeds onvervuld en vele kleine wensen staan nog open. Vergeet echter één ding nooit; ‘Geef nooit je wensen op. Geloof er heilig in dat elke wens die goed is voor jou wordt vervult, al duurt het nog zo lang. Geloof in jezelf en in de kracht van het denken. Geef vooral jezelf niet op, omdat je het waard bent om te leven en waard bent dat je alles krijgt wat goed voor je is in het leven, inclusief onze levenslessen.

Dagtekst van maandag 1 april 2013

"Van ‘s morgens vroeg tot ‘s avonds laat zijn de mensen bezig met hun zaken, ze lijken wakker, maar in werkelijkheid zijn de meesten alleen maar in slaap. Ze gaan door het leven met gesloten ogen terwijl ze het heiligdom van de natuur vertrappen. Zij merken de onzichtbare aanwezigheid niet op van andere levende, intelligente wezens om hen heen, noch van andere krachten die in omloop zijn, ze beperken zich tot wat direct waarneembaar is met
hun vijf zintuigen. Wakker zijn is zich bewust worden van alle bestaansvormen die de
ruimte bevolken en met hen in contact blijven. Om dat contact te leggen, moeten we beginnen met onszelf in een toestand van harmonie, zuiverheid en licht te brengen. Juist in die
omstandigheden verkeer je als je ‘s morgens de zonsopgang gaat bijwonen. Dus denk tijdens de weg die je aflegt aan al die onzichtbare wezens om je heen. Juist aan hen danken we dat de
natuur leeft en ons alles aanbiedt wat ze heeft. Wend je tot hen en zeg tegen ze: ‘O jullie lieve kinderen van de aarde, het water, de lucht en het vuur… jullie aardgeesten, ondinen, sylfen, salamanders, ik hou van jullie, dank jullie wel en wees gezegend voor jullie werk.’ "
Omraam Mikhaël Aïvanhov