zaterdag 28 april 2012

Ontmoeting met onze overleden honden

Het is inmiddels kwart voor één in de nacht, voor ik alles op kan schrijven. Het was cursusavond bij Ton. We begonnen al vrij snel met een oefening waarbij je naar binnen moest treden in je hoofd.

Oefening
Een paar keer heel diep ademen vanuit de buik tot volledige ontspanning volgt. Alle gedachten die opkomen stuur je maar met een bootje de zee op, zei Ton. Ik zelf bedank ze dat ze er zijn, maar maak duidelijk dat ze weer weg mogen gaan en niet op dit moment bij mij horen. Zo heeft ieder zijn/haar eigen methode om je hoofd leeg te krijgen. Daarna moest we een projectiescherm in ons hoofd neerzetten en maar kijken wat er als film naar voren kwam.

Eerst werd alles helemaal zwart in mijn hersenpan. Daarna kwam er een groot scherm van zo’n 1½ mt. bij 2 mt. Op het doek verscheen het hoofd van Berry, mijn overleden man, zo groot bijna als ik zelf ben. Hij zei niets maar ging langzaam opzij. Ik zag een grote wei. Vanuit de verte kwamen een aantal honden naar me toerennen. Eerst Astra, onze laatste hond. Ik knuffelde haar en vroeg vergeving, omdat ik weleens niet aardig ofwel te streng voor haar was geweest. Ber gaf onze honden in alles toe en ik moest ze gehoorzaamheid leren, wat niet altijd makkelijk was. Zo ging het in ons gezin ook. Met het gevolg dat je vaak de gebeten hond was, althans bij je kinderen. Honden niet, die geven zoveel onbeperkte liefde, dat het onwaarschijnlijk is, zelfs op momenten als ik streng was voor ze. Gelukkig zien mijn meiden dat nu ook anders, nu ze zelf kinderen hebben.

Achter Astra kwamen steeds meer van onze honden tevoorschijn, tot ze allemaal rondom mij heen zitten en lopen en aangehaald willen worden. Ik knuffel ze één voor één. Eén van de honden blijft een beetje vaag achteraan. Het is Chrisly. Hij was spierwit met rondom zijn ene oog een pikzwarte vlek. Prachtig om te zien. Hij kon je altijd zo smeltend aankijken als hij naar buiten wilde. Was net zo’n vrijheidsdier als ik ben. Hij was een wegloper en is uiteindelijk in Hierden door de trein doodgereden. Het spoorwegpersoneel heeft stukken vlees van de rails af moeten plukken. Wij kregen wel de halsband ongeschonden terug. Het is verschrikkelijk als je hoort dat jouw hond door een trein is overreden. Maar ze was zo dol op de hei aan de overkant van het spoor waar wij aan woonden. Hij kon er uren rondzwerven, je kon hem niet binnen houden. Als ik hem zijn vrijheid niet gaf, wist hij van alles te verzinnen tot hij een uitweg vond, maar weg wilde hij. Waarom hij vaag bleef weet ik niet. Ton zou hier in een volgende les uitleg over geven.

Een tweede oefening om uit te treden lukt minder goed. We doen de oefening op de door mij reeds eerder beschreven manier. Echter ik heb opnieuw problemen met het middenstuk van mijn lichaam wat je op moet blazen tot een ballon, om los te komen van mijn lichaam. Kan me ook niet goed meer concentreren. Het heeft allemaal te lang geduurd. Inmiddels was het al half twaalf en de vermoeidheid slaat toe. Het zijn lange avonden, maar zeer de moeite waard.
Het belangrijkste wat ik in deze korte tijd al heb geleerd is mezelf te ontspannen, door bijna dagelijks mijn oefeningen te doen. Een cadeautje aan mezelf.

Respects via Hyves:
Thea respecteert je!

maandag 23 april 2012

Zachtjes werd er aan plukjes haar getrokken op mijn hoofd, door Berry

Het is vijf voor half vier in de nacht. Rond drie uur was ik er nog uit geweest, had nog niet geslapen. Wel mijn uittredingsoefeningen gedaan, naar er gebeurde niets. Ik gaf het op en ging slapen. Achteraf herinnerde ik mij dat ik alleen de energieoefening had gedaan maar niet het astraal uitrekken. Was ik doodeenvoudig vergeten. En als dan toch een reactie komt is het des te mooier.

Op gegeven moment realiseer ik mij dat er iemand zachtjes aan plukjes haar van mij trekken was. Ik weet gelijk dat het Berry is. Vlak voor zijn dood hadden we afgesproken dat als hij zou komen, hij zachtjes aan mijn haar zou trekken, dat is een geweldig gevoel. En nu gebeurde wat ik al zo lang had gewenst, maar nooit kon ontvangen. Ik zit te schrijven, terwijl ik het gevoel heb nog steeds niet helemaal terug op deze wereld te zijn. Ik weet zeker dat ik niet helemaal uit mijn lichaam ben geweest, maar wel in contact met de astrale wereld stond. Was het alleen met mijn hoofd? Ik heb geen flauw idee.

Wat een bijzonder geschenk is dit om te ontvangen. Ik vraag Bertje ben jij dat, maar krijg geen antwoord. Toch weet ik dat het er maar één kan zijn die dit heeft gedaan. Hij heeft zijn belofte na 15 jaar, 3 maanden en 14 dagen ingelost. Misschien heeft hij het vaker gedaan, maar ik heb het vandaag voor het eerst gevoeld. Dank je wel lieverd voor dit grote geschenk.

Terwijl ik dit alles beschrijf voelen mijn benen nog steeds doods aan, terwijl mijn bovendeel van mijn lichaam wakker is geworden om te schrijven. De eerstvolgende avond dit bespreekbaar maken op de cursus.

Dit alles is op 17 april gebeurd. Eerlijk gezegd was ik er niet eerder toe gekomen om het te publiceren. Het was zo'n bijzonder gevoel dat ik dit even voor mezelf wilde houden.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Reacties van anderen:
Hallo Maus,
Wat een prachtig verhaal had je weer. Jammer dat je niet met hem kon spreken, maar dit was ook al geweldig. Hij houdt je dus in de gaten en je bent er nu kennelijk klaar voor om zo met hem in contact te mogen komen. Ik hoop voor je dat dit voortaan vaker gaat gebeuren en ik ben ook heel benieuwd wat jouw leraar hierover zegt. Wil je het me schrijven of in je blog schrijven? R.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Waaauuhhh Maus , hier krijg ik spontaan rillingen van en dan weet ik dat het waar is . Inderdaad een prachtig geschenk...
groetjes , Ellie.E
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Via Hyves: Echt vet spannend;) Liefs, Jth.

woensdag 18 april 2012

Mijn eerste uittreding duurde nog geen 2 seconden, maar het is gelukt

Deze eerste uittreding heeft plaatsgevonden in de nacht van 12 april 2012.

Het is kwart over drie in de nacht als ik mijn eerste, twee seconden durende ervaring heb van uit mijn lichaam te zijn en in de hoek van de kamer te staan. Vele oefeningen ten spijt maakten dat ik het niet voor elkaar kreeg. Misschien door een onbewuste angst voor het onbekende? Maar vanavond is het gelukt. Straks meer hierover, eerst even terug naar mijn eerste ervaring in groepsverband.

Na drie aparte lessen van meer dan 3 uur, om de achterstand van de andere groepen in te halen, was het dan zover. Ik mocht doorstromen naar de groep. Het waren vermoeiende uren, iedere les weer. Ton is weet zoveel te vertellen van deze materie, welke oneindig lijkt. Hij heeft op dit gebied contacten over de hele wereld, dat zegt genoeg. Daarnaast zijn hij en zijn Kitty lief en eenvoudig, op een bijzondere manier. Vergis je niet met het woord eenvoudig, want juist door hun eenvoud, gastvrijheid en uitstraling zijn zij bijzonder en een en al kracht. Het is moeilijk uit te leggen zoals ik dat voel. Zij zullen nooit één mens bekritiseren of neerhalen. Laat staan op ze neerkijken. Integendeel zij zijn bereid een ieder alles te leren zonder eigen gewin. Soms zijn er geen woorden voor om een mens te beschrijven, Zij hebben samen een band die ik herken uit mijn eigen huwelijk, welk je ook bijzonder kon noemen.

Je kunt alles vragen aan Ton, hij weet overal een antwoord op. De bedoeling is dat ik naar de maandagavond groep ga, maar door paasmaandag ben ik voor één keer op de dinsdag terecht gekomen. Deze eerste groepsavond leer ik nieuwe ontspanningsoefeningen. Ik had alles opgenomen op mijn voicerecorder, maar op een of andere manier heb ik een fout gemaakt en stond er niets op. Nu weet ik dat elke oefening nog eens per mail wordt beschreven en thuisgestuurd, dus die hou je nog tegoed. De vorige les had ik Ton gevraagd of ik mocht schrijven over wat ik allemaal leerde. Anderen zouden direct in protest gaan, maar hier gebeurt het tegenovergestelde. Het is juist belangrijk dat zoveel mogelijk mensen dit allemaal leren, is de visie van Ton. Hij vindt het fijn dat ik zoveel mogelijk opschrijf. Toch laat ik hem dit eerst even lezen voor ik het op dit blog plaats. Ik zal dus komende maanden de bandjes terug luisteren en zoveel mogelijke belangrijke gegevens vermelden op mijn blog. Zo heeft ieder die hierin is geïnteresseerd de mogelijkheid om op een goede manier het uittreden en astraal reizen uit te proberen.

Voor we aan de eerste ontspanningsoefening begonnen maakten we contact met Ama Deus. Ik vertelde hierover in een eerder verhaal, welk ik nog niet had gepubliceerd, maar nu gelijkertijd wordt geplaatst met dit artikel. De energie in mijn handen is enorm. Ook thuis ervaar ik dit als ik de Ama Deus oefening doe. Het moet iedere dag, maar door het verbreken van mijn relatie is er een stuk onrust, waardoor ik het minder doe dan nodig is om het goed onder de knie te krijgen. Ik kreeg het niet voor elkaar om geduld op te brengen voor al mijn oefeningen. Het worden er steeds meer. Toch merk ik elke dag dat het beter gaat en ik meer kracht krijg doorgegeven. Ik hoef er niets mee, het is een extra gift.

Eén persoon in de groep heeft last van haar rug. Er wordt besloten dat wij de Ama Deus eerst op onszelf richten. Ode handen worden gericht op ons hartchacra en het derde oog. Daarna geven wij met z’n allen die hier aan mee wilden werken de genezende energie door aan deze persoon. Wat later op de avond komen we toe aan de laatste oefeningen. Eerst zorgen we voor totale ontspanning door alle spieren in je lichaam even aan te spannen en weer los te laten. Je kunt dit één of meerdere keren doen. Thuis rek ik mij zelfs helemaal even uit. Om uit te treden moet je lichaam in slaap vallen en je geest wakker blijven. Ik schreef al eerder dat ik dan overal jeuk kreeg. Op mijn vraag hierover aan Ton antwoordde hij; probeer die jeuk los te laten. Ga je krabben dan richt je je weer helemaal op je fysieke lichaam, terwijl dat juist door die jeuk controleert of het daadwerkelijk de bedoeling is om in slaap te vallen. Door toe te geven aan de jeuk en je te krabben ontvangt het stoffelijke lichaam het signaal dat het juist wakker moet blijven en zullen alle lichaamscellen weer in het waakbewustzijn terugkeren. Doordat je met de groep deze oefening samen doet is de ontspanning groter.

Heel ijverig doe ik mijn VS oefening (zie onder). Ik voel de energie door mijn lichaam stromen, heel ontspannend. Echter de snelheid gaat mij minder goed af. Het is de eerste keer en oefening baart kunst. Dan begin ik aan de tweede oefening, die leidt tot uittreden. (voor beschrijving zie onder). Ik voelde hoe mijn voeten al een stuk buiten mijn lichaam stonden en ook mijn hoofd een enorme afmeting had en buiten mijn lichaam was getreden. Echter waar bleef het middenstuk van mijn lichaam? Met geen mogelijkheid kreeg ik het losgeweekt van mijn fysieke lichaam. Het kwam een klein stukje omhoog, maar gaf er daarna de brui aan. Teleurgesteld deed ik mijn ogen open. Mijn lichaam had zijn normale vormen weer terug, terwijl ik even daarvoor een halve reus leek. Het gekke was dat ik mijn astrale lichaam in het groen zag.

Vanavond probeerde ik het opnieuw, maar gaf na een uurtje de moed op. Ik kreeg het niet voor elkaar. Uiteindelijk besloot ik te gaan slapen, maar deed nog even de VS oefening om ontspannen in slaap te komen. Ik had ook zeker geen echte snelheid ontwikkeld in de energiebanen van hoofd naar voeten en andersom. Echter iets wonderlijks gebeurde. Zonder dat ik het bewust wilde vloog ik ineens via mijn kruinchakra uit mijn lichaam. Stond een kort moment in de hoek van de kamer, niet eens de tijd krijgend om bewust rond te kijken en vloog zo mijn lichaam weer in. Ik kon wel juichen. Wilde me hierna heel ontspannen omdraaien om te gaan slapen, tot ik besefte dat ik deze ervaring op moest schrijven. Nu voelde ik nog de blijheid en het enthousiasme, maar vooral de bevrijding. Het is gelukt, zonder inspanning of angst. Het waren misschien maar twee seconden, maar ik weet nu hoe het voelt. Het was letterlijk er in, er uit. Het geeft een blij en dankbaar gevoel. Er komt een dag dat ik nu mijn Berry kan ontmoeten die daar leeft, in die andere wereld die zo dichtbij, maar ook zo veraf is bij ons vandaan.


Bio-E VS, Oefening 1 om uit te treden.
Ga ontspannen zitten of liggen. Elk lichaam zit vol Bio energieën. Stuur deze energie door gedachte en wil naar vlak onder je schedeldak. Het kan een tinteling of warmte in je hoofd veroorzaken. Laat deze energie nu vanuit je hoofd, langs je nek en ruggengraat, aan de binnenkant van je lichaam zakken naar je voeten en handen via benen en armen.. Betrek daarbij het hele lichaam en vul het met energie. Ga vanuit je voeten weer naar boven, maar zorg dat de energie niet buiten je lichaam komt. Blijf de energie van boven naar beneden en andersom dirigeren. Voer de snelheid en energiestroom langzaam op, steeds sneller en sneller, tot je het overzicht kwijt bent. Je niet meer weet waar je bent gebleven. Begin dan opnieuw op de rustige manier waarmee je bent gestart. Op zeker moment ben je de energiestroom even kwijt en bereik je de vibrationaal state. (de VS). Op sommige plekken van de chakra’s kan het zijn dat je de energiestroom minder voelt. Daar kan mogelijk een blokkade zitten. De VS heeft ook een beschermend doel en bevordert de flexibiliteit van het etherische lichaam. Bovendien zorgt deze oefening ervoor dat het astrale lichaam zich makkelijker losmaakt van het fysieke lichaam.
Als je je net als ik afvraagt waar je die energie vandaan moet halen, dan kun je bedenken dat alleen al in één hand miljoenen deeltjes energie zit. Je hele lichaam is gevuld met energie, je hoeft het alleen maar te leren zien en voelen en dat is minder moeilijk dan het lijkt. Met visualiseren bereik je een hoop.


Oefening 2 het uittreden zelf 

Maak je astrale  voeten ± 10 cm langer. Trek ze weer in normale stand. Doe dit drie keer.
Maak je astrale hoofd ± 10 cm. Groter. Trek je hoofd weer terug in normale stand. Doe dit drie keer.
Maak je astrale voeten ± 15 cm langer. Trek ze weer in normale stand. Doe dit drie keer.
Maak je astrale  hoofd ± 15 cm groter. Trek je hoofd weer terug in normale stand. Doe dit drie keer.
Maak je astrale voeten ± 20 cm langer. Trek ze weer in normale stand. Doe dit drie keer.
Maak je astrale hoofd ± 20 cm groter. Trek je hoofd weer terug in normale stand. Doe dit drie keer.
Maak je astrale voeten ± 50 cm langer. Trek ze weer in normale stand. Doe dit drie keer.
Maak je astrale hoofd ± 50 cm groter. Trek je hoofd weer terug in normale stand. Doe dit drie keer.
Ga naar het middenstuk van je astrale lichaam en doe hetzelfde als je deed met je astrale voeten en astrale hoofd.


Reacties van anderen, Hyves en Faceboek.

Beste Maus,

Is uittreden gevaarlijk als een 17 jarige het zou doen, zoals mij? Je verhaal klinkt heel interessant, ik heb ook het hele bericht eens door gelezen.
Groetjes, Antares/ Dennis (via Hyves)

Antwoord Maus:
Uittreden kan gevaarlijk zijn als je niet weet wat je doet. Het is geen spelletje, maar een hele serieuze aangelegenheid. Ga het eerst leren bij een ervaren leraar, die jou leert wat de risico's kunnen zijn en wat het plezierige er aan is. Uittreden kan ook heel plezierig en mooi zijn, maar je krijgt ook te maken met donkere gebieden en voor een  onervaren jongeman,  moet ik je dit ten stelligste afraden. Het kan net zo gevaarlijk zijn als het Quaya bord. Pas alsjeblieft op en ga niet experimenteren. Als dit jouw weg is om te leren, komt er ook iemand op je pad die jou daarbij wegwijs maakt.
Maus

 Beste Maus,
Bedankt voor de informatie. Ik ga dit natuurlijk ook niet uitvoeren, klinkt ook gevaarlijk en ik neem dit ook hoog serieus op. Bedankt. :)Dennis
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Hallo Maus,
Wat een prachtig verhaal is dat, en de oefeningen zijn ook heel duidelijk. Die eerste oefening heb ik ook gehad met healen en kon de kracht/energie goed voelen, helaas niet zien. Wij kregen er als extra bij dat we naar het witte licht moesten gaan en het witte licht mee moesten nemen naar ons hoofd, nek/keel enz. Moesten het door ons hele lichaam meenemen tot de buitenste lichamen toe (astrale, fysieke, mentale, aura enz. heb alleen deze onthouden). Dat was een heel mooie ervaring en toen kreeg ik ook het gevoel van uittreding wat ik je toen beschreef. Ik denk dat je dit soort dingen pas gaat/kunt als je er klaar voor bent dus ik wacht rustig af wat er gebeuren gaat. Ik vind het heel mooi wat je allemaal beschrijft met jouw lessen.
Groetjes, R.

maandag 9 april 2012

Ga niet zomaar experimenteren met uittreden en astraal reizen

Vanmorgen kreeg ik onderstaande tekst binnen van Omraam Mikhaël Aïvanhov
"Om spiritualiteit te beoefenen is het nodig dat je begint met alle neigingen in jezelf tot rust te brengen, handelbaar te maken en in één richting te leiden, om slechts tot één doel te komen: je te vervolmaken. Dit moet heel helder voor je zijn. Op het moment dat alle deeltjes van je wezen akkoord gaan met die afstemming – de idee van vervolmaking – gaan ze in harmonie trillen, en zullen de ervaringen die je in de onzichtbare wereld zult opdoen, werkelijk heilzaam zijn. Anders zal de spiritualiteit een riskant avontuur voor je worden. Je moet niet denken dat je in alle veiligheid in de onzichtbare wereld kunt doordringen, want het is ook het leefgebied van talloze wezens die niet allemaal even lichtend, goedaardig en de mensen genegen zijn. Dan ontmoeten we hen en niet de engelen, als we de deuren van die wereld forceren met bedoelingen die noch zuiver, noch belangeloos zijn. Dan is het alsof je in de jungle gaat wandelen: je loopt gevaar te worden aangevallen door de dieren die daar zijn, zoals tijgers, slangen, giftige insecten, enz. Nu, dat is precies wat er gebeurt met degene die met andere bedoelingen dan zich te vervolmaken op avontuur gaat in de onzichtbare wereld."
Omraam Mikhaël Aïvanhov

Vandaag kreeg ik in de tekst van Omraam Mikhaël Aïvanhov nog eens de bevestiging van wat ik al meer dan 20 jaar weet. Destijds had ik al beslist dat ik nooit ofte nimmer zonder begeleiding uit zou willen treden. Diverse boeken heb ik er in die jaren over gelezen. De wens was groot, maar ik wist dat er ook gevaren aan vast zaten als ik verkeerde dingen zou doen. Lees eens het boek van Robert A. Monroe, waarin staat dat je het zelf kunt, mits jij je beperkingen opzij zet. Het is goed lesmateriaal voor als je toch zelf wilt experimenteren. Mijn angst voor experimenteren was hierin groter dan de kunst van het proberen. Ik ken de gevaren en wilde daar nooit aan bloot gesteld worden. Wanneer je al ervaringen hebt opgedaan, is die begeleiding niet meer nodig, mits je in de lichtwereld verblijft. Is dat laatste niet het geval en ontmoet je de wezens uit de lagere regionen, zoek dan eerst begeleiding van mensen die hier in thuis zijn.

Afgelopen week zat mijn gids op bed en vertelde dat zij mij mee op reis wilde nemen. Ik probeerde ontspannen op mijn rug te gaan liggen en verheugde mij er op dat ik eindelijk mijn eerste ervaring mocht opdoen. Mijn oefeningen van de les waren gedaan en ik was er klaar voor, althans dat was mijn gedachte. Toch werkte het niet. Normaal kan ik heel rustig op mijn rug gaan liggen en ontspannen. Nu kreeg ik binnen vijf minuten overal jeuk. Natuurlijk ga je daar ook nog je aandacht op richten. Reacties blijven dan ook niet uit. Krabben hier, even liggen, krabben daar. Uiteindelijk twee paracetamol genomen en in slaap gevallen. Dat was weer niet de bedoeling. Mijn lichaam moest gaan slapen, niet mijn geest. Die moest wakker blijven om mee te gaan op reis. De volgende morgen werd ik wakker, wist dat ik op reis was geweest en verder niets. Weg eerste ervaring. Was ik bang geweest? Had ik onbewust toch angst gekregen? Ik weet het niet. Wel weet ik dat ik mij ontzettend teleurgesteld voelde. Natuurlijk is het op de cursus besproken. Mijn leraar Ton maakte duidelijk dat onbewuste angst meespeelt. Ik kom er wel, moet er gewoon niet al te zeer over nadenken. Ook mijn gids maakte duidelijk dat wij op een dag samen op reis gaan, om andere werelden om ons heen te ontdekken. Er zitten nu nog teveel andere zaken in de weg waar ik meer mee bezig ben. Zie: levensverhalen van jou en mij Dingen die  ik eerst los moet laten om nieuwe werelden te gaan ontdekken. Ik verheug me op de dag die komen gaat, waarop mijn eerste ervaring van uittreden een feest van ontdekken zal worden.  Eerst zal ik de les van Omraam Mikhaël Aïvanhov moeten volgen, mijn ego uit leren schakelen. Mezelf af leren stemmen tot één geheel. Heel moeilijk. Het ego is groot en afstemmen naar volmaakte eenheid is best nog ver weg. Maar wie weet, ik ben een doorzetter en weet dat als ik dit deel in mezelf  heb bereikt, ik op weg ben naar één geheel zijn met mezelf. Maus

Reacties van anderen:
Hallo Maus,
Ik weet dat het gevaarlijk is om hiermee te experimenteren, maar dat doe ik dus ook niet, het gaat vanzelf en net als jij kan ik me er nauwelijks iets van herinneren. Met de dood van onze kat Tijger voelde ik alleen dat ik omhoog ging, dit had ik al geleerd tijdens een groepshealing, dan schijn je met je beschermengelen in contact te kunnen komen maar ook toen voelde ik wel de liefde om me heen en ik voelde me wel uit mijn lichaam gaan maar heb geen herinneringen eraan. Enfin, we hebben tijdens de cursus heel wat handvaten gekregen en ze zeiden ook dat alleen de mensen die er echt klaar voor zijn hun contacten kunnen onthouden de rest kan dat niet. Ik weet alleen dat ik door deze cursus in elk geval niet in paniek raakte doordat ik bewust uit mijn lichaam ging, dat voelde ik wel en ik denk dat ik anders erg bang was geweest als me dit was overkomen zonder die cursus. Nu wist ik tenminste dat het bestond en dat ik ook wel weer terug zou komen in mijn lichaam. Dank je wel voor het schrijven van jouw ervaringen, ik ben benieuwd wanneer jij bewust uittreedt en dan ook nog er herinneringen aan hebt. Liefs, R
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
RE: Ga niet zomaar experimenteren met uittreden en astraal reizen
 Tjonge Maus, wat zit er een wereld achter jou. Ik heb met belangstelling zojuist diverse sites/blogs bezocht. Dank je wel, groeten W.