Dit verhaal heeft even niets met uittreden te maken, maar wel met keuzes maken in je leven.
Vanmorgen vroeg kreeg ik onderstaande dagtekst. Een tekst
die precies aansluit bij mijn kerstverhaal op de kerstkaart, die deze week de
deur uitgaat, per mail wordt verzonden naar de 4000 adressen in mijn bestand en
komende week op de blogs verschijnt. Het is adventstijd. Velen weten wat het
inhoud, maar voor de enkeling die er geen weet van heeft of er niets van wil
weten, ook dat is goed, leg ik toch uit wat ik daar zelf bij voel.
Oorspronkelijk is de adventstijd bedoeld als boetedoening
ter voorbereiding op de Kerst. Zelf zie ik het liever als dagen van bezinning. Nadenken
over jezelf. Hoe kan ik mijn leven veranderen en verbeteren. Wat moet ik daarvoor
doen, want niets gebeurt vanzelf. Het leven is geven en nemen en in het laatste
is de mens over het algemeen beter dan in het eerste. Iedere zondag een nieuw
kaarsje erbij opsteken, zodat in de laatste week alle vier de kaarsjes op de
adventskrans branden. Het is ook de tijd dat je nadenkt over samenzijn met
familie en vrienden. Voor velen een plezier, voor anderen een verplichting,
welke ieder jaar problemen schept. Zodra het een moeten wordt kun je beter
eerlijk zeggen dat je die verplichting niet meer wilt. Het voorkomt zoveel
ellende als je eerlijk zegt dat je iets niet wilt. Het wordt een bom, die eens
gaat ontploffen als je doorgaat met een verplichting die voor jou niet goed
voelt. Blijf eerlijk tegen jezelf en de ander. Uiteindelijk levert het meer op
dan een leugentje of smoes. De advent is ook een tijd om te overdenken of je
hier en daar een helpende hand toe kunt steken. Misschien zelfs die zwerver,
bedelaar of drugsverslaafde eens niet voorbij lopen, maar een helpende hand toe
te steken door hem wat in zijn hand te geven voor eten en onderdak. Bedenk dan
even niet dat dit geld misschien aan drugs of drank opgaat maar wat het je
oplevert. Geven maakt gelukkig en de ander voelt datzelfde geluk in een andere
vorm. Schenk dezer dagen, al is het maar een dubbeltje. Vroeger liep in Heerlen
ook een zwerver. Hij vroeg nooit meer dan een dubbeltje. Als je je meer in hem
verdiepte kwam je er achter dat zijn achtergrond een goede opleiding was. Zag
hij kinderen in de stad met leerproblemen, hij hielp ze. Lag er een papiertje
op de straat, hij raapte het op en deponeerde het in de prullenbak. Hij dronk
niet, gebruikte geen drugs en wanneer hij dat dubbeltje of meer kreeg vertelde
hij altijd dat hij een gebedje zou doen voor je zou doen. Hoe vaak heb ik niet
met hem gepraat in al die jaren. Ik kom zelden in de stad, maar als ik hem zag
gaf ik mijn laatste tientje met de gedachte dat mijn portemonaie wel weer
gevuld zou worden. Dat was ook altijd zo. Wist ik niet hoe ik de volgende dag
eten moest halen, er gebeurde altijd wel iets waardoor het eten er weer was.
Nu zie ik hem nog maar af en toe. Hij heeft inmiddels AOW
gekregen en een flat, via een of ander hulpprogramma. Hij heeft lange tijd
nodig gehad om er aan te wennen en toen ik hem van de week tegen kwam op het
station had ik helaas de tijd niet om even te vragen hoe het was. Ik moest de
trein halen en stond in de lift die net ging sluiten. Jammer. Maar op een dag
zie ik hem weer. Hij zag er zo goed uit en is goed terecht gekomen. Daarom,
loop nooit iemand zo voorbij en geef geen oordeel over hem of haar, maar help,
al is het maar met een kleinigheid. Help, je weet nooit waar het goed voor is.
Dagtekst van donderdag 6 december 2012.
"Wie veel liefde in zijn hart heeft, is met iedereen gelukkig. Ja, hij
ontdekt in alle wezens kwaliteiten, rijkdommen en alleen in zichzelf merkt hij
leemtes op. In het algemeen echter komt eerder het tegenovergestelde voor. In
plaats van tot zichzelf te zeggen: ‘Als ik de anderen zo moeilijk te verdragen
vind, komt dat omdat ik liefde mis… en ook wijsheid.’, gaat men overal
vertellen wat die of die heeft gezegd en wat voor iets stoms of gemeens hij
heeft gedaan. Maar wat denkt men daarbij te winnen? Als iemand je enorm begint
te irriteren, is het nuttiger om bij hem te gaan ontdekken wat je in hem kunt
waarderen. Je zult zeggen dat wat ik hier van je verlang, echt moeilijk is.
Oké, het is moeilijk, maar waar denk je dat je terechtkomt, als je alleen maar
nastreeft wat makkelijk is? De enige manier om problemen de baas te worden, is
niet door ze te blijven herkauwen, maar door in te zien wat je allemaal zult
winnen, als je probeert met elkaar in broederschap te leven."
Omraam Mikhaël Aïvanhov
Geen opmerkingen:
Een reactie posten