Levensverhalen van jou en mij: Vanmorgen rond twaalf uur in een bocht met de fiet...

Levensverhalen van jou en mij: Vanmorgen rond twaalf uur in een bocht met de fiet...: Vanmorgen rond twaalf uur in een bocht met de fiets weggegleden door een hoop bladeren en mijn sleutelbeen gebroken. Drieënhalf uur in het ...

Dagtekst van donderdag 30 oktober 2014.

"Het duister kan irrationele angsten ontketenen: wat als een dier, een dief of een moordenaar opeens opduikt?
Maar het kan ook de oorzaak van een rationele vrees zijn: als je niets kunt zien, loop je altijd het risico tegen een obstakel aan te stoten, te vallen of jezelf pijn te doen. En dit geldt nog meer op psychisch vlak.
Hoe meer de intelligentie en de wijsheid in de mens toenemen, hoe meer hij niet zozeer vreesachtig wordt in de betekenis die men meestal aan dit woord geeft, maar oplettend, voorzichtig. Tegelijkertijd neemt zijn durf toe, zijn intellectuele, mentale durf; hij wantrouwt wat uit het instinct en het sentiment voortkomt, want zij kunnen zijn zicht vertroebelen, maar voor wat klaar en helder is, wordt hij stoutmoedig. Daarom zijn echte intelligente en ontwikkelde mensen stoutmoediger dan de anderen. Zij wagen zich in gebieden waar de meesten zich nooit durven begeven en juist het licht geeft hen die stoutmoedigheid."

Omraam Mikhaël Aïvanhov

 

Ik kan niet terug naar gisteren,
want ik was een ander persoon toen.

Uit Alice in wonderland van Lewis Carroll  (Ingestuurd door:  Dianne Goes, Leersum NL)

 

Woorden van Inspiratie - Dag 213

"  De grootste verwezenlijkingen
waren eerst
- en een tijdlang -
niets meer dan een droom."
Napoleon Hill

 

Levensverhalen van jou en mij: Mausi weer thuis, maar voor hoe lang? Vervolg

Levensverhalen van jou en mij: Mausi weer thuis, maar voor hoe lang? Vervolg: Gisteravond Mausi bij de dierenarts opgehaald. Ze wilde ook daar weer nauwelijks eten. Heb haar mee naar huis genomen, nadat ze eerst pr...

Levensverhalen van jou en mij: Mausi weer thuis, maar voor hoe lang? Vervolg

Levensverhalen van jou en mij: Mausi weer thuis, maar voor hoe lang? Vervolg: Gisteravond Mausi bij de dierenarts opgehaald. Ze wilde ook daar weer nauwelijks eten. Heb haar mee naar huis genomen, nadat ze eerst pr...

Levensverhalen van jou en mij: Mausi weer thuis, maar voor hoe lang? Vervolg

Levensverhalen van jou en mij: Mausi weer thuis, maar voor hoe lang? Vervolg: Gisteravond Mausi bij de dierenarts opgehaald. Ze wilde ook daar weer nauwelijks eten. Heb haar mee naar huis genomen, nadat ze eerst pr...

Dagtekst van zaterdag 25 oktober 2014.

"Voor al het goede dat wij in het leven ontvangen, moeten we op een of andere manier iets in ruil geven, laten we zeggen iets betalen. Om niets te hoeven betalen, moeten we wachten op onze definitieve terugkeer in de oceaan van het goddelijk leven. Want aan wie we betalen, wanneer we zijn ondergedompeld in de oceaan? Maar als je uit die oceaan komt, zal je voor het minste druppeltje altijd wel iets moeten geven. Dat hebben we al vele malen kunnen vaststellen! Na de vreugde komt altijd het verdriet, dat weet je, en min of meer bewust verwacht je dat zelfs: na een groot geluk, voel je vaag dat er gevaar dreigt, alsof een bepaalde wet compensatie eist. Als gelukkige gebeurtenissen hun in het leven overkomen en het eerste moment van vreugde voorbij is, worden sommige mensen ongerust en in zekere zin hebben ze gelijk.
Maar hoewel je nooit helemaal kunt ontsnappen aan de ongemakken die van buitenaf komen, kun je er tenminste innerlijk in slagen dat je jezelf beschermt. En de enige echt doeltreffende bescherming is de band met de goddelijke wereld. Als je je verbindt met de goddelijke wereld en je doet je best in zijn zuiverheid, in zijn licht te blijven, word je één met hem en dan hoef je innerlijk niets meer te betalen. Is God iemand iets schuldig? Nee, alles behoort Hem toe en als je in God leeft, zal ook jou alles toebehoren."
Omraam Mikhaël Aïvanhov

 

Dagtekst van vrijdag 24 oktober 2014.

"In het verleden leidden de spirituele scholen de mens op het pad van het individuele heil. De kennis , de vermogens, de verlichting, alles wat iemand kon verkrijgen was voor hem zelf, voor zijn eigen ontwikkeling, zijn persoonlijke verheffing. Daarom zonderden velen zich af ergens in de woestijn, in de bergen, in een grot of in een klooster, zodat ze niet werden gestoord. Maar nu zijn we het tijdperk van de collectiviteit, van de broederschap binnengegaan en dienen we de filosofie van het persoonlijke heil achter ons te laten. Je moet je vervolmaken, dat is juist, maar zonder je niet fysiek of spiritueel af om te vermijden dat je door de anderen wordt gestoord; integendeel, aanvaard juist de ongemakken, breng offers, doorsta zelfs het leed, maar maak je nuttig.
Ga dus niet op zoek naar een Inwijdingsschool om je enkel bezig te houden met je eigen spirituele ontwikkeling. ‘Maar we willen onze ziel redden’ zullen sommigen zeggen. Dat is heel goed, maar laten ze ook aan de ziel van de anderen denken, zo zullen ze zelf gered worden. Laten ze doorgaan met de idee van vervolmaking voor ogen te houden, maar wel begrijpen dat deze vervolmaking niet alleen voor henzelf geldt.
Zichzelf vervolmaken houdt slechts de helft van de taak in. Onze ware taak is ons te vervolmaken voor onszelf en voor de anderen, om nuttig te zijn voor heel de wereld. "
Omraam Mikhaël Aïvanhov

 

Het leven is veel gemakkelijker als je niet
per se gelijk wilt hebben of een ander
je mening wil opdringen.

Elisa Willemsen  (Ingestuurd door:  Elmar Donker, NL)

Los één moeilijkheid op en u voorkomt honderd andere.

Confucius  (Ingestuurd door:  S. Kramer, Deventer NL)

 

Woorden van Inspiratie - Dag 208

 

"  Mijn menselijkheid is vervlochten

met jouw menselijkheid

en wanneer jouw menselijkheid

wordt versterkt,

of ik dat nu wil of niet,

geldt dat ook
voor mijn menselijkheid."

  

Desmond Tutu

Levensverhalen van jou en mij: Mausi was al heel ernstig ziek, toen we haar uit h...

Levensverhalen van jou en mij: Mausi was al heel ernstig ziek, toen we haar uit h...:   Ze heeft nog een klein kansje, het wordt hopen en bidden. Heel frappant vandaag is de tekst die ik van de omraam lees. Het klopt. M...

Dagtekst van vrijdag 24 oktober 2014.

"In het verleden leidden de spirituele scholen de mens op het pad van het individuele heil. De kennis , de vermogens, de verlichting, alles wat iemand kon verkrijgen was voor hem zelf, voor zijn eigen ontwikkeling, zijn persoonlijke verheffing. Daarom zonderden velen zich af ergens in de woestijn, in de bergen, in een grot of in een klooster, zodat ze niet werden gestoord. Maar nu zijn we het tijdperk van de collectiviteit, van de broederschap binnengegaan en dienen we de filosofie van het persoonlijke heil achter ons te laten. Je moet je vervolmaken, dat is juist, maar zonder je niet fysiek of spiritueel af om te vermijden dat je door de anderen wordt gestoord; integendeel, aanvaard juist de ongemakken, breng offers, doorsta zelfs het leed, maar maak je nuttig.
Ga dus niet op zoek naar een Inwijdingsschool om je enkel bezig te houden met je eigen spirituele ontwikkeling. ‘Maar we willen onze ziel redden’ zullen sommigen zeggen. Dat is heel goed, maar laten ze ook aan de ziel van de anderen denken, zo zullen ze zelf gered worden. Laten ze doorgaan met de idee van vervolmaking voor ogen te houden, maar wel begrijpen dat deze vervolmaking niet alleen voor henzelf geldt.
Zichzelf vervolmaken houdt slechts de helft van de taak in. Onze ware taak is ons te vervolmaken voor onszelf en voor de anderen, om nuttig te zijn voor heel de wereld. "

Omraam Mikhaël Aïvanhov

 

Los één moeilijkheid op en u voorkomt honderd andere.

Confucius  (Ingestuurd door:  S. Kramer, Deventer NL)

Dagtekst van woensdag 22 oktober 2014.

"Iemand die zich onvoldaan, ongelukkig voelt, heeft de neiging om dit onbehagen te wijten aan een gemis en hij wacht op een persoon of een voorwerp die dat gemis komen opvullen. Maar de oplossing ligt niet daar. De oplossing ligt hierin dat hij, ondanks dit gevoel van onbehagen, van gemis, zelf beslist om iets naar de anderen te brengen, hen te helpen, te ondersteunen, te troosten, deel te nemen aan hun activiteiten. Vanaf dat ogenblik begint er een nieuw leven in hem te stromen en langzamerhand verdwijnt het gevoel van gemis. Hij begrijpt dat door te proberen iets goeds aan zijn omgeving of zelfs bij onbekenden te brengen, hij al een kracht, een ondersteuning krijgt…
Terwijl degene die niets brengt, wat je hem ook geeft, niets ontvangt. Het leven is gebaseerd op uitwisselingen: ontvangen en geven, geven en ontvangen. En zelfs als men je niets teruggeeft voor wat jij hebt gegeven, het simpele feit dat je hebt gegeven, maakt dat je innerlijk ontvangt."
Omraam Mikhaël Aïvanhov

 

Dagtekst van dinsdag 21 oktober 2014.

"Het menselijk bestaan is zoals een afrollend bolletje wol: in het begin is de draad nog stevig, maar na verloop van tijd wordt de draad dunner en dunner totdat hij breekt en dat is het einde. Iedereen moet zich voorbereiden op dit einde, zodat je niet schrikt op de dag dat de engel van de dood je bij de hand neemt en zegt: “Kom uit deze gevangenis waarin je je hebt opgesloten. Ga nu, je bent vrij.”
Maar het is niet voldoende je lichaam te verlaten om je te bevrijden. De dood is alleen een echte bevrijding voor diegene die gedurende zijn verblijf op aarde een innerlijk werk heeft verricht om zich te ontdoen van zijn lichamelijke en geestelijke zwakheden. Je bent juist geïncarneerd om aan je bevrijding te werken, om je ziel en je geest steeds meer mogelijkheden te geven om de materie te overwinnen. Wanneer dan het einde komt, vertrek je met het gevoel dat je daar, waar je heen gaat, verwacht wordt. En vervolgens, op een dag, na een bepaalde tijd, zul je terugkomen en je werk voortzetten. "
Omraam Mikhaël Aïvanhov

Als je mensen toelaat in je leven,
kunnen ze verbazend geweldig zijn.

Sherman Alexie  (Ingestuurd door:  Red. Dagelijkse Gedachte, Leiderdorp NL)

 

Woorden van Inspiratie - Dag 206

"  Het maakt niet uit

Wie je liefhebt,
Waar je liefhebt,
Waarom je liefhebt,
Wanneer je liefhebt
Of Hoe je liefhebt.
Het maakt enkel uit dat je liefhebt. "

 

 

John Lennon

 

Dagtekst van maandag 20 oktober 2014

"Wanneer twee mensen van elkaar houden, proberen ze instinctief dichter bij elkaar te komen en dat is natuurlijk. Nochtans, als ze zouden onderzoeken wat er zich op dat ogenblik afspeelt op het vlak van de subtiele emanaties, zouden ze begrijpen dat deze toenadering misschien niet zo gunstig is voor hun liefde. Waarom? Omdat de ruimte die twee wezens van elkaar scheidt, deze ruimte waarvan men denkt dat zij leeg is, in werkelijkheid gevuld is met subtiele essenties die de beste geleiders zijn voor hun psychische energieën. Als zij aanvaarden enige afstand te bewaren, zullen ze zich meer en meer bezield voelen, versterkt door de energiestromen die tussen hen circuleren. Liefde is niet de ontmoeting van twee lichamen, maar het samensmelten van de kwintessens van beiden. Afstand biedt de beste voorwaarden zodat waarachtige communicatie blijft plaatsvinden tussen de zielen.
En als op een dag deze mensen besluiten om samen te leven, moeten zij ook dan een bepaalde afstand bewaren om te vermijden dat ze in die oppervlakkige omgang vervallen die het dagelijks leven kenmerkt van koppels die niet waakzaam zijn gebleven. Vanwege dit gebrek aan waakzaamheid raken ze vaak de liefde kwijt. Zodoende is het goed, wanneer je samenleeft, dat ieder voor de ander iets geheim, iets mysterieus behoudt, teneinde de belangstelling, de nieuwsgierigheid in stand te houden. Juist dit mysterie beschermt, voedt de aantrekkingkracht voor elkaar."
Omraam Mikhaël Aïvanhov

We hebben uitdagingen nodig.
Die zijn goed voor onze gezondheid.

Carl Jung  (Ingestuurd door:  Ch. van Eggen, Assen NL)

 

Volg je passie, wees niet bang en er zullen
zich deuren openen waarvan je niet wist
dat ze er zouden zijn.
Joseph Campbell  (Ingestuurd door:  Red. Dagelijkse Gedachte, Leiderdorp NL)

Heb jij dat nu ook of herken je dit?: Mausi

Heb jij dat nu ook of herken je dit?: Mausi: Vandaag met spoed naar de dierenarts geweest met Mausi. Ze at de laatste dagen al heel weinig, maar vanmorgen at ze niets meer. Zelfs ha...

Terug in het gewone leven ebt je hoger bewustzijn langzaam weg, hoe vind ik dat gevoel weer terug?

 

Wanneer ik onderstaande tekst lees van de omraam keer ik terug in mezelf en vraag me af waarom ik dat gevoel van onderweg naar Rome, niet echt meer terug kan vinden. Daar voelde ik me zo dicht bij het universum en was mijn geloof zo sterk en dicht bij me dat het dagelijks een zeldzaam gevoel van liefde en geloof gaf. Langzamerhand, in de gewone maatschappij terug, glipt dat gevoel weg onder mijn handen en dat is wat ik heel erg vind. Net alsof ik er geen grip meer op heb. Ik weet het, er was niets anders om mee bezig te zijn. Overdag was het fietsen. Op de weg letten dat ik niet verkeerd reed, fotograferen en aantekeningen maken voor mijn verhaal in de avond. Het was een heerlijk ritme, waar ik me helemaal in thuis voelde. Terug in het normale leven, moet ik opnieuw leren om een ander ritme te vinden. Het eerste wat me overkwam was dat ik even geen behoefte had om te dansen. Ik dacht dat dit voorbij zou gaan, maar nee hoor, integendeel. Die behoefte is er nog steeds niet.

Daarnaast heb je in het gewone leven weer je grote en kleine zorgjes. Je bankrekening moet worden ingelopen, maar je kosten draaien ook door, Afijn, dat heeft iedereen om me heen, dus niet iets om me zorgen over te maken. Komt vanzelf weer goed. Mijn poesebeest Mausi, die me meer had gemist dan ik dacht, is sinds mijn terugkomst niet meer bij me weg te slaan. Na haar avontuur met het dierenasiel van drie weken geleden, durft ze zelfs de tuin niet meer uit. Ze is oud. Eet heel slecht, waar ik me dagelijks zorgen om maak. Iets nieuws van haar is dat ze me sinds een paar dagen 's morgens wakker komt maken. Klokslag 8.15 uur komt de dame naar boven gelopen en staat ze mauwend in de deuropening. Ik zou haar zo graag willen begrijpen. Weten wat ze van me wil. Er bestaat een cursus praten met dieren, maar dat is even boven de begroting na mijn reis, dus moet ik die wens laten liggen, hoe jammer dat ook is. Het lijkt me een bijzondere ervaring om met dieren te leren praten, omdat je dan begrijpt wat ze willen. Wat ze eventueel mankeren. Waar ze pijn hebben of wat ook. Onbegrijpelijk is dat ik wel met overleden mensen en dieren kan praten, maar niet met levende dieren. Ergens zit hier een blokkade ben ik bang, die ik nog niet op kan heffen.  

Natuurlijk stap ik iedere mooie dag nog op de fiets om van de laatste mooie dagen nog te genieten. Zolang ik op die fiets zit voel ik me zielsgelukkig. Komt dat gevoel van onderweg zijn, weer helemaal terug. Mijn mooiste ervaring deze week was wel dat ik een en al lach op mijn fiets zat en daar geheel onverwachts mijn ex vriend tegenkwam. Geen spat veranderd. Niet in kleren, niet in gedrag. In mijn ogen zag ik een oude eenzame man voorbijrijden, die ik nauwelijks herkende. Ik keek naar hem, hoewel hij strak de andere kant op bleef kijken met een gezicht als een donderwolk. Waarschijnlijk had hij mij eerder in de gaten gehad dan ik hem. Des te sterker werd mijn lach, toen ik merkte dat er totaal geen gevoel meer zat. De hele dag is die lach en dat bijzondere gevoel van blijheid niet meer geweken. Nu kreeg ik de bevestiging van wat ik onderweg naar Rome al had ervaren. Hij bestaat niet meer in mijn gedachten, kan me niet meer raken of pijn doen. Ik kan hoogstens voor hem wensen dat hij ditzelfde geluksgevoel wat ik voel ooit van binnen zal ervaren. Een gevoel dat niet te beschrijven is. Een gevoel waardoor je boven jezelf uitstijgt. Het enige wat ik me zonder schuldgevoel afvroeg was, waarom ik daar negen jaar van mijn leven aan had gegeven. Het had een doel weet ik nu. Een doel dat de ander nooit heeft opgepakt en het is goed zoals het is. Ik ben vrij. Gun hem een prachtig leven, meer kan ik hem niet toewensen. 

Mijn bewustzijn onderweg naar Rome stond op een veel hoger pijl dan nu in het dagelijkse leven. Jammer. Er moet toch een weg zijn om dat bewustzijn vast te houden, alleen weet ik de weg nog niet. Ik heb weer wat te wensen erbij gekregen. Opnieuw mijn hoger bewustzijn terugvinden en praten met dieren. Er is weer veel werk aan de winkel om beiden te bereiken. Wanneer je iets heel sterk wilt worden wensen vroeg of laat, wanneer ik er aan toe ben, ook vervult. Daar geloof ik in. Fijne dag allemaal. Maus 

 

Dagtekst van woensdag 15 oktober 2014.
"Het scheppend vermogen van het menselijk wezen zetelt veel hoger dan zijn gewone bewustzijn: het openbaart zich als een vermogen om een werkelijkheid te onderzoeken die zijn begrip te boven gaat, er elementen van op te vangen en deze in de materie gestalte te geven. Creëren is jezelf overtreffen, jezelf overstijgen. Echter, zelfs voor veel kunstenaars blijft de creatieve daad in het gebied van het instinct steken: ze worden ertoe gedreven om zich uit te drukken, dat is alles, maar dit betekent nog niet dat je scheppend bezig bent. Alle artiesten die geen inspanning leveren om zich tot in de hogere gebieden van de ziel en de geest te verheffen, kunnen geen goede invloed uitoefenen op de mensen die hun werk bekijken, hun muziek beluisteren of hun boeken lezen.
Bestudeer goed welke toestand het herhaald bezoeken van een kunstwerk of de omgang met een bepaalde gedachte in je oproept, want zoiets blijft nooit zonder gevolgen. Of je het nu wilt of niet, je wordt met de auteur verbonden en die voert je mee op de wegen die hij vóór jou heeft afgelegd.
Hierdoor zou de kunst, wanneer ze goed wordt begrepen, de beste pedagogie kunnen zijn. Wanneer artiesten in staat zijn gebleken zich tot aan de goddelijke wereld te verheffen, tot aan de top van hun wezen, blijven de elementen die zij van deze spirituele beklimmingen hebben meegebracht niet alleen in hen doorwerken, maar ze veroorzaken ook weldadige transformaties in de hele wereld."
Omraam Mikhaël Aïvanhov

Dagtekst van dinsdag 14 oktober 2014

"Wat zo schadelijk is voor de mensen in deze tijd is die voortdurende opwinding, die koortsachtigheid waarmee ze leven en die uiteindelijk schade aanricht zowel aan hun fysiek als hun psychisch organisme. Je hoort steeds meer mensen klagen: ‘Wat ben ik toch moe!’

Maar desondanks blijven ze van hot naar haar rennen. Actief willen zijn is goed, maar om actief te kunnen blijven zonder zichzelf uit te putten, moet je je kunnen ontspannen. Hoe? Door te proberen dit opgedreven tempo te breken, dat een machine van je maakt die wordt voortgestuwd door een onmogelijk te beheersen motor. Daarvoor bestaan zeer eenvoudige oefeningen.
Stop meermaals per dag tenminste een minuut, denk aan iemand van wie je houdt of iets waarop je gesteld bent, wat je rustig maakt, inspireert, moed geeft. Als je dat kunt, trek je terug in een rustige kamer, ga languit op je buik liggen, op een bed of op een tapijt op de grond, met ontspannen armen en benen en laat je gaan alsof je op een oceaan van licht drijft, zonder te bewegen, zonder aan iets anders te denken dan aan het licht… Na slechts een of twee minuten zal je weer opstaan, opgeladen."

Omraam Mikhaël Aïvanhov

 

Hoeveel dingen zou ik zonder kunnen?

Socrates  (Ingestuurd door:  Redactie Dagelijkse Gedachte, Leiderdorp NL)
 

Woorden van Inspiratie - Dag 197

"  Heb je ooit stil gezeten
met gesloten ogen
en de stroom van je gedachten geobserveerd?
Heb je ooit je geest zien werken?
Of beter gezegd,
heeft je geest ooit zichzelf zien werken, gewoon om te zien
wat je gedachten zijn,
wat je gevoelens zijn,
hoe je naar bomen kijkt,
en naar bloemen,
naar de vogels en mensen,
hoe je een suggestie beantwoordt of reageert op een nieuw idee.
Heb je dit ooit gedaan?"

Dagtekst van maandag 13 oktober 2014.

"Je hebt misschien ouders of vrienden, die het niet eens zijn met de spirituele weg die je hebt besloten te volgen. Het is aan jou om uit te vinden hoe je met hen omgaat. Zonder je niet af, verbreek de relatie niet en weiger ook niet met hen te praten; probeer ze enkel te laten inzien waarom je deze weg hebt gekozen. Het is niet nodig de zedenpreker uit te hangen of lange gesprekken te voeren; probeer onberispelijk te leven en van tijd tot tijd kun je, tijdens een conversatie of bij een bepaalde gebeurtenis, enige woorden laten vallen die hen tonen wat je hebt geleerd, wat je hebt begrepen door je nieuwe oriëntatie. Ook al maken ze bezwaar of doen ze alsof ze niets horen, de gedachte die je hebt uitgesproken zal uiteindelijk toch een gunstige indruk bij hen achterlaten.
Neem deze raad ter harte, want weet je wat er anders kan gebeuren? Deze mensen zullen op een dag de aarde verlaten, maar hun ziel blijft leven en dan zullen ze je nog steeds van je ideaal willen afbrengen, ze zullen proberen bij je binnen te dringen met hun argumenten. Daar lukt het ze misschien om twijfel te zaaien: jij gaat geloven dat deze twijfels vanuit jezelf komen en uiteindelijk zul je opgeven. "
Omraam Mikhaël Aïvanhov

Ervaring is niet wat je overkomt;
het is wat je doet met wat je overkomt.
Aldous Huxley  (Ingestuurd door:  Annie Verhoeve, Kortrijk BE)

Woorden van Inspiratie - Dag 196

"  Alles en iedereen rondom jou
is je leraar."
David R. Hawkins

 

Heb jij dat nu ook of herken je dit?: Holland

Heb jij dat nu ook of herken je dit?: Holland:     

    Kreeg dit vandaag per mail toegestuurd en
moet de schrijver gelijk geven.               Ons
land wordt verkwanselt door dit kabinet

Dagtekst van zondag 12 oktober 2014.

"Alle mensen weten, zelfs als ze geen wetenschappelijke kennis hebben over de samenstelling en de functies van het bloed, dat het synoniem is van het leven. Het stroomt door ons lichaam via een veelvoud aan slagaders, aders, haarvaten en van top tot teen irrigeert het bloed ons ganse organisme. Het ontvangt voedzame bestanddelen, afkomstig van de vertering van het voedsel en voert de onbruikbare materialen af. Het bestaat uit rode bloedlichaampjes, die zuurstof uit de longen vervoeren naar alle lichaamscellen en die het koolzuurgas naar de longen terugbrengen, en ook uit witte bloedlichaampjes die de micro-organismen, die schadelijk zijn voor de gezondheid, vernietigen door ze te absorberen.
Het bloed is dus de essentiële vloeistof voor het leven. Maar er is leven en leven, je kunt een gezond, krachtig, bruisend leven hebben en een verzwakt, ziekelijk leven, dat vergiftigd is door allerlei toxische stoffen die de mens in zijn organisme brengt omdat hij niet weet hoe deze twee essentiële activiteiten te beschouwen: ademhalen en eten. Als je je bloed wilt zuiveren om er een echte verjongingsfactor van te maken,begin dan met de manier waarop je ademt en eet te herzien."

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Dagtekst van zaterdag 11 oktober 2014.

"Het recht op vrije meningsuiting is voor de burgers van de democratische landen zeker een essentiële verworvenheid. Maar hoever kun je gaan in de uitoefening van dit recht? Is het gerechtvaardigd dat sommigen, die zichzelf denkers of artiesten noemen, verwarring zaaien om zich heen? Zij denken dat ze het recht hebben om hun gedachten, hun gevoelens, hun noden, zelfs de meest aanstootgevende, te uiten zonder rekening te houden met de uitwerking die dat kan hebben op bepaalde zwakkere, meer beïnvloedbare mensen. Welnee, en wij moeten al diegenen waarschuwen die met hun woorden, geschriften of scheppingen, invloed uitoefenen in de maatschappij. Zij hebben het geluk dat ze vrij zijn, maar vrijheid is geen doel op zich en het is hun plicht na te denken over de gevolgen die hun werk op anderen zullen hebben. Zelfs al zijn ze onschuldig in de ogen van de menselijke rechtvaardigheid, de goddelijke rechtvaardigheid zal ze streng veroordelen.
Laat eenieder zijn gaven aanwenden om de mensen te verlichten, geloof , hoop en liefde in hen op te wekken en het verlangen om zich te verbeteren. Als zij zich niet bewust zijn van hun verantwoordelijkheid, zullen ze niet alleen bestraft worden, maar in een volgende incarnatie zullen zij van deze gaven verstoken blijven."

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Dit is de Dagelijkse Gedachte. Met elke dag een moment van bezinning, werk je mee aan een betere wereld voor jezelf en voor anderen.

Wie heeft ooit beweerd dat we maar één keer geboren worden? Jacques Derrida  (Ingestuurd door:  Mieke Pouseele, Sint-Andries BE)

 

Dagtekst van vrijdag 10 oktober 2014.

"De bewegingen die wij met de hand of slechts met een vinger uitvoeren, en in het bijzonder met de duim, beïnvloeden onze psyche. Hiervoor bestaan talrijke oefeningen, maar het zou al goed zijn als je jezelf eraan went om er twee of drie te doen.
Als je voelt dat je moe wordt, sluit dan de rechterhand en, met de duim uitgestoken, draai je hand naar rechts en naar links en beweeg daarna je duim van beneden naar boven.
Om je wilskracht te activeren om een werk aan te vatten, begin met een vuist te maken, zodat je meester wordt over alle krachten die tot je beschikking staan. Houdt de duim steeds aan de buitenkant over de vingers gevouwen, houdt hem nooit binnen in de vuist.
De derde beweging zal je helpen de energie in jezelf te beheersen en ze een juiste richting te geven. Raak met de duim en de wijsvinger van de linkerhand één voor één de vingers van de rechterhand aan en druk licht tegen ze aan van beneden naar boven.
Neem deze schijnbaar onbeduidende oefeningen, die zo belangrijk zijn voor ons psychisch leven, ernstig. Want het hele universum is in onze handen aanwezig. Zij bezitten allerlei schakelaars die ons in verbinding kunnen stellen met de natuurkrachten en ook met de engelenhiërarchieën. "

Omraam Mikhaël Aïvanhov

10 oktober 2014

Dit is de Dagelijkse Gedachte. Met elke dag een moment van bezinning, werk je mee aan een betere wereld voor jezelf en voor anderen.

Als jij wilt dat anderen anders op jou reageren, verander dan de manier waarop jij reageert op anderen. Timothy Leary  (Ingestuurd door:  M. Blauw, Den Haag NL)

Dagtekst van woensdag 8 oktober 2014.
"Om diegenen te helpen van wie men houdt, voelt men zich verplicht om zoveel mogelijk bij hen te blijven. Maar in werkelijkheid kun je ze niet helpen als je geen moeite doet om elke dag je eigen bewustzijnsniveau te verheffen. Dat is in het bijzonder na te gaan op het gebied van de opvoeding. De ouders voeden hun kinderen niet op door alleen maar voortdurend aan ze te denken en over ze te waken. Zij voeden ze enkel op als ze erin slagen in zichzelf elementen te vinden van een hogere wereld en deze aan hen over te brengen door hun houding, hun voorbeeld. Juist deze elementen zullen in de ziel van hun kinderen een diepe indruk achterlaten en hun hele leven beïnvloeden.
Als je tegen een kind zegt: ‘Eet…slaap…doe je best op school… wees voorzichtig… ga niet met jan en alleman om…enz.’ is dat zeker nuttig, onmisbaar zelfs, maar bevelen en verboden vormen geen voedsel voor zijn ziel en zijn geest. En als ouders de ziel en de geest van hun kinderen niet voeden, hoeven ze zichzelf geen illusies te maken: zij voeden ze niet op en ze beschermen ze evenmin."
Omraam Mikhaël Aïvanhov

Dagtekst van donderdag 2 oktober 2014.

"Stel dat iemand de een of andere persoon als zijn vijand beschouwt en vaak bedenkt dat het een stuk eenvoudiger zou zijn als die ander zou verdwijnen… eindelijk rust! Natuurlijk gaat hij niet zo ver dat hij hem om het leven brengt, want je besluit niet gemakkelijk om een moord te plegen. Maar hij denkt aan die dood, hij wenst ze… Welnu, hij moet beseffen, dat als hij in deze gemoedstoestand blijft hangen, hij misschien verantwoordelijk zal zijn voor de dood van een andere persoon, elders. Want deze gedachten, deze gevoelens, deze wensen zijn levende entiteiten, zij gaan rond en beïnvloeden mensen in de wereld die in dezelfde psychische toestand verkeren en die zich eveneens van een vijand zouden willen ontdoen. Als hun wraakzucht sterker is of als ze geen weerstand kunnen bieden aan hun misdadig instinct, zullen ze onder invloed van iets dat ze niet begrijpen – een impuls, een gedachtestroom die hen meesleurt – een moord begaan.
Wij weten niet wat er met onze bewustzijnstoestanden gebeurt op hun weg door de ruimte, maar als we op een dag naar de andere wereld terugkeren, zal men ons de gevolgen van onze gedachten, onze gevoelens en onze verlangens voorschotelen. Dan is het mogelijk dat mensen, die zichzelf onberispelijk waanden, tot hun grote ontsteltenis zullen zien dat ze de oorzaak zijn geweest van grote rampspoed."

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Woorden van Inspiratie - Dag 185

 

Maak van je leven een geschenk

en til heel de mensheid op

door altijd en overal vriendelijk, zorgzaam en begripvol te zijn,

in alle omstandigheden,

met iedereen,

inclusief jezelf.

 

Dit is het grootste geschenk

dat iemand kan geven.

 

David R. Hawkins